Rhodri Davies

All I remember if gathered together would be… «Όλα όσα θυμάμαι, αν τα συγκέντρωνα, θα ήταν απλώς μοναχικές λάμψεις από πυροτεχνήματα, πάνω από μια απέραντη θάλασσα» τραγουδά ο Brian Eno σε έναν μουσικό απολογισμό, από το βιογραφικό ντοκιμαντέρ που παρακολουθήσαμε στις Νύχτες Πρεμιέρας φέτος. Ένα μοναδικό κυριολεκτικά ντοκιμαντέρ, καθώς κάθε φορά προβάλλεται και μια διαφορετική ταινία, που αναπαράγεται αλγοριθμικά με πεντακισεκατομμύρια δυνατούς συνδυασμούς.

[In_girum_imus_nocte_et_consumimur_igni_ β | ΝΑ ΞΑΝΑΠΙΑΣΤΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ] Ανάμεσα σε ένα εορταστικό κλίμα υποχρεωτικής εξωστρέφειας και χαράς, ο παρΑξενος_ελκυστΗς παραμονή της μεγαλύτερης νύχτας του χρόνου, του χειμερινού ηλιοστάσιου – της πιο σκοτεινής μέρας – ακολουθώντας το πέρασμα του χρόνου και την πορεία του ήλιου κατά την οποία η ψυχή του ανθρώπου αποβάλλει τα πάθη και πορεύεται προς την πνευματική της αναγέννηση, κάνει κύκλους μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, πριν αναλωθεί από την «φωτιά» των γιορτών. Μια περιπλάνηση που, όπως και η ταινία του Debord, τελειώνει με τον υπότιτλο: ΝΑ ΞΑΝΑΠΙΑΣΤΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.