Harry Partch

Μια μόνο συνηθισμένη μέρα στην καθημερινότητα του Leopold Bloom, ήρωα του «Οδυσσέα» του James Joyce, οι συναντήσεις του και οι περιπλανήσεις του μέσα σε 18 ώρες, αναπτύσσονται μέσα στο ογκώδες αυτό πόνημα. Ο εσωτερικός μονόλογος άλλωστε, η τεχνική αυτή της πεζογραφίας που στην προηγούμενη μας συνάντηση διερευνήσαμε την συμβολική μουσική της γραφή, και που εισάγει ο Joyce στο κείμενο του Οδυσσέα με ένα υλικό ασυνεχές και αποσπασματικό, συμπλέκει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον σε ένα αξεδιάλυτο μείγμα όπου ο χρόνος εμφανίζεται κατακερματισμένος.

[ Τα όνειρα θρέφονται στο σκοτάδι ] Η νύχτα είναι η φυσική συνθήκη στην οποία γεννιούνται τα όνειρα. Mε την απουσία σαφήνειας και καθορισμένων ορίων στο σκοτάδι ενισχύεται η ελευθερία της φαντασίας. Στα όνειρα αυτή η ελευθερία γίνεται πλήρης, καθώς η λογική και οι νόμοι της φυσικής παύουν να δεσμεύουν την εμπειρία: οι προσδοκίες της καθημερινότητας παύουν να ισχύουν, δημιουργώντας έναν κόσμο όπου όλα είναι δυνατά. Στο βιβλίο «Dreaming the Dark: Magic, Sex, and Politics» η Αμερικανίδα ακτιβίστρια Starhawk συνδέει την πνευματικότητα της τελετουργίας με τον προσωπικό και πολιτικό μετασχηματισμό. H Γαλλίδα πιανίστρια και αυτοσχεδιάστρια Delphine Dora, μια εκλεκτική εξερευνήτρια ... Read more

[αρχαϊσμοί, μέρος β’ | Victor Gama ] Απόψε στον παρΑξενο_ελκυστΗ ψηλαφίζουμε μια αναζήτηση συνθετών σε αρχετυπικούς τρόπους μέσα από την επινόηση και κατασκευή νέων οργάνων. Πρώτος ο Αμερικανός πρωτοπόρος Harry Partch, έναν αιώνα πριν, είδε την μικροτονική μουσική σαν μια επιστροφή ...