Στις παραδοσιακές κοινωνίες, κάθε δράση εξαρτάται από την επιθυμία των συμμετεχόντων να έρθουν κοντά, να ενοποιήσουν και όχι να διασπάσουν – από ένα κοινοτικό ήθος. Το τελετουργικό, η αφήγηση, ο χορός, το τραγούδι, το χτύπημα των τυμπάνων και άλλων οργάνων συνήθως παρακινούνται από την επίγνωση μιας πρωταρχικής συντροφικότητας, από τη παρουσία των άλλων, από την αίσθηση ότι η σημασία μιας δραστηριότητας εξαρτάται τελικά από τους περιορισμούς που επιβάλλονται από το συμμετοχικό της πλαίσιο.
«Είμαι επειδή ανήκω στους άλλους» είναι μια θεμελιώδης πεποίθηση που επιβεβαιώνεται συχνά και με ποικίλες μορφές. Το κοινοτικό ήθος δεν αρνείται την ατομική δράση, απλά παρέχει ένα πλαίσιο για την απόδοση της ατομικότητας μέσω των δυνατών αλλά και κρίσιμων μηχανισμών κοινωνικής αλληλεπίδρασης.
Η περίοδος των Αποκριών και της Σαρακοστής βρίθει από έθιμα που έχουν τις ρίζες τους βαθιά μέσα στον χρόνο, κοινωνικές τελετουργίες, αναπαραστάσεις και επιτελεστικά δρώμενα που αναδεικνύουν τη σημασία της κοινοτικής συλλογικής μνήμης.
Απόψε ο παρΑξενος_ελκυστΗς προσεγγίζει την κοινοτική τελετουργία, μέσα από τη σύγχρονη μουσική δημιουργία, και τους ήχους των Les Baxter, Joanna Mattrey, Scott Wollschleger , Anne Leilehua Lanzilotti, Lane Shi (Otay:onii), Les Dogon, Alberto Brutti & Karu και Russel Gunn.
Επιμέλεια-Παρουσίαση : Μαριλένα Μαραγκού
Επιμέλεια ήχου: Τάσος Μπακασιέτας
Εικόνα: Pierre Ribà
