Το προσωπείο είναι ένας από τους τρόπους που το πρόσωπο εκφράζεται και αποκαλύπτει τις ιδιότητές του. Στους γηγενείς πολιτισμούς, το προσωπείο χρησίμευε ως μέσο επικοινωνίας των ιθαγενών με τον κόσμο των πνευμάτων, μέρος μιας τελετουργίας – κάθε πολιτισμόςμε τα υλικά που είχε εύκαιρα και σύμφωνα με τις δικές του πεποιθήσεις, αλλά πάντα με σκοπό να γιορτάσει τη ζωή και τον θάνατο.
Ο Καναδός πολυοργανίστας Brandon Valdivia ονομάζει Máscaras (μάσκες) το τελευταίο του άλμπουμ: ένα αριστοτεχνικό μείγμα γήινων οργάνων από όλον το κόσμο, επεξεργασμένα ψηφιακά σε μια απόκοσμη αίσθηση. Το ψευδώνυμο του Valdivia (Mas Aya) είναι και αυτό ένα προσωπείο: ένα διπλό λογοπαίγνιο που αναφέρεται τόσο στην καταγωγή του από τηΝικαράγουα, στη πόλη Masaya, όσο και στην ισπανόφωνη φράση «el más allá» : «το υπερπέραν».
Η διακεκριμένη Ελληνίδα μουσικοσυνθέτρια και multimedia artist Γεωργία Σπυροπούλου,επεκτείνοντας την έρευνά της στο ινστιτούτο IRCAM στις φωνητικές τεχνικές και τη μεταμόρφωση της φωνής, εισήγαγε την έννοια της ηχητικής μάσκας. Δανειζόμενη την ιδέα της θεατρικής και τελετουργικής μάσκας, τη μετέφερε στη μουσική ως στοιχείο ακουστικής ταύτισης και μαρτυρία της μεταμόρφωσης ενός χαρακτήρα. Οι «Βάκχες» της ένας φόρος τιμής στον Ιάννη Ξενάκη˙ μια όπερα Brut, όπου η φωνή είναι ταυτόχρονα πρωτόγονη και περίτεχνη. Ο μοναδικός τραγουδιστής ερμηνεύει τέσσερις διαφορετικούς χαρακτήρες. Η δραματική δράση μετατρέπεται σε φωνητική δράση και η μάσκα του ηθοποιού σε ηχητική μάσκα, η θεατρική σκηνή σε ένα ελαφρύ γλυπτό.
Οι ρίζες των καρναβαλικών εκδηλώσεων βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, στη Διονυσιακή λατρεία. Αν και η γένεση της τραγωδίας προήλθε από τη λατρεία αυτή, οι Βάκχες του Ευριπίδη είναι το μόνο έργο που σώθηκε με διονυσιακό περιεχόμενο. Απόψε ο παρΑξενος_ελκυστΗς εξερευνά ηχητικά τα πολλά πρόσωπα των Βακχών, μέσα από τους ήχους του Βαγγέλη Γερμανού, Mas Aya, Georgia Spiropoulos, Edouard Ferlet, Γιώργος Χατζημιχελάκης και Gábor Szabó.
Επιμέλεια-Παρουσίαση : Μαριλένα Μαραγκού
Επιμέλεια ήχου: Νίκος Σαβοργινάκης
