Στέλιος Καζαντζίδης, Λίτσα Διαμάντη, Χρηστάκης αλλά και … Τόλης Βοσκόπουλος
Πέμπτη 15/02/24, 9 με 10 το βράδυ, στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα, στο Δεύτερο Πρόγραμμα.
Η σχετική αφήγηση που έχω καταγράψει χρόνια μετά από τον Άκη Πάνου, είναι άκρως κατατοπιστική: «Είχα ήδη σταματήσει να δουλεύω με τις εταιρίες. Με παίρνει τηλέφωνο μια μέρα ο Αχιλλέας Θεοφίλου και με ρωτάει αν μ’ ενδιαφέρει να γράψω με τον Καζαντζίδη. Του απαντάω ότι πρέπει να ’ναι χαζός ο συνθέτης που δε θέλει να ‘χει στο ρεπερτόριό του τον Καζαντζίδη. Ξεκινάμε. Του ‘δωσα 4 τραγούδια για δυο μικρά δισκάκια. Υπήρχε ακόμη το τζουκ μποξ και δεν ήθελα να πεθάνει. Αυτοί ήθελαν να κάνουν μεγάλο δίσκο… Και την ώρα που την παίρνω χαμπάρι τη δουλειά, τους λέω: Ελάτε να σας δώσω δυο τραγούδια ακόμα. Τουλάχιστον, να ξεχωρίσει η πλευρά, να ’χω μια πλευρά δική μου. Και από την άλλη, βάλτε ό,τι καταλαβαίνετε… Τσαντίστηκα μ’ αυτό που κάνανε, ζοχαδιάστηκα! Είχα κάνει ήδη κι ένα συμβόλαιο για κάποια τραγούδια που έπρεπε να δώσω και τελικά δεν το εκτέλεσα. Πήρα λοιπόν κι εγώ 4 από τα τραγούδια που κάναμε με τον Καζαντζίδη, αλλά έδωσα και 4 της Διαμάντη, έβαλα και τον Χρηστάκη με δυο τραγούδια, μου ’δωσαν και τον Θυμάκη… Και έκανα έναν δικό μου μεγάλο δίσκο, τις ΑΛΗΘΕΙΕΣ. Οι ΑΛΗΘΕΙΕΣ βγήκαν σε ελάχιστη χρονική απόσταση από το “Η ζωή μου όλη”»…
Όλο αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα παιχνίδια που γεννάει η καθιέρωση του μεγάλου δίσκου βινυλίου, χωρίς ακόμα να έχουν εκλείψει οι δίσκοι 45 στροφών. Την ίδια εποχή, ο Άκης Πάνου, θα δώσει δυο και μόνον τραγούδια στον Τόλη Βοσκόπουλο. Επιτυχία θα κάνει το «Χωρίς αυτήν». Η «άλλη όψη» όμως, ίσως σκιαγραφεί πιο παραστατικά κάθε ανάλογη στιγμή: « Το λύνεις και δε λύνεται και κάθε μέρα γίνεται, μαλλιά κουβάρια γίνεται… Το ψήνεις και δε ψήνεται, το βρίζεις, δεν αισχύνεται, το τρως, δε καταπίνεται…. Το σπρώχνεις και δε βιάζεται το δέρνεις, δε ταράζεται τ’ αλλάζεις, δεν αλλάζεται… Σήκω να σου παίξω, να χορέψεις, να γουστάρεις, ρίχ’ τα όλα, μέχρι το πρωί/ ασ’ τα μπερδεμένα, τι μαΐστρος, τι Βαρδάρης, ό,τι πάρεις, είναι η ζωή!. Στην εκπομπή ακούμε τα τραγούδια και παρακολουθούμε την εποχή. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».