Γvωριμία με τον Αλέξανδρο Καμπουράκη και την “μαγιά” του 2020.
Πέμπτη 16 Νοεμβρίου, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7 και στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα.
Γνώρισα τον Αλέξανδρο Καμπουράκη μέσα στην καραντίνα, με αφορμή τον πρώτο του δίσκο. Λεγόταν «Στα φώτα της νύχτας». Και είχε ανοιχτό ορίζοντα σε μια σειρά από όργανα, σε μια σειρά από τόπους και σε μια σειρά από συναισθήματα Ακορντεονίστας ο ίδιος, οι οργανικές συνθέσεις του στηρίζονταν εξ ίσου στο μπουζούκι, στο σαντούρι, στο βιολί, στην κιθάρα και σε αρκετά ακόμη όργανα, που έπαιζαν κυρίως μουσικοί της γενιάς του. Μετά ήρθε το «Λυκόφως» και και το «ΧΧΧ» – τίτλος που έχει να κάνει με τα 30 χρόνια που «έχει διανύσει στη ζωή» – όπως σημειώνει ο ίδιος στο ένθετο. Τρείς οργανικοί δίσκοι σε τρία χρόνια, σε χρόνια που η δισκογραφία έχει χάσει την αυτοτέλεια, ίσως και την …επιβίωσή της, γενικώτερα. Του ζήτησα να διαλέξει τα αγαπημένα του τραγούδια και μού έστειλε μια λίστα όπου εναλλάσσονταν ο Νίκος Ξυλούρης και η Γιώτα Λύδια, ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας και ο Καζαντζίδης του Θεοδωράκη, η Μοσχολιού του Σταμάτη Κραουνάκη, το «Παρών» του Άκη Πάνου, σόλο του Χιώτη αλλά κι ένα ηπειρώτικο μοιρολόι. Με όλα αυτά ως εφόδια, τα λέμε σήμερα … Για όργανα, για τραγούδια, για το πώς έφτασε σε αυτά και πως μίλησε μέσα από αυτά, για την μουσική του παρέα – τη «μαγιά» του 2020 και τους στόχους της. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΣΗΜ : Η φωτογραφία από συνάντηση για την προετοιμασία της εκπομπής. Εκείνος διάλεξε από τα τραγούδια των άλλων και εγώ από τα δικά του.