Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδά Γιάννη Μαρκόπουλο
Τρίτη 13/6/23, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα και στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα.
Η μοναδική καταγεγραμμένη παρουσία της Βίκυς Μοσχολιού στο Ηρώδειο, είναι σε συναυλία του Γιάννη Μαρκόπουλου στις 24/5/1988. Nα τραγουδά «Το Πέραμα», «Πέρα από τη θάλασσα», «Χρώματα κι αρώματα» και τα «Παραπονεμένα λόγια». Λίγο μετά, ηχογραφεί και τα τελευταία καινούργια τραγούδια του Μαρκόπουλου – αν και ως το τέλος έλεγε τις επιτυχίες τους, που ξεκινούν από τα 1965, όταν στην ταινία «Κατηγορώ τους ανθρώπους» ακούγεται το «Πέρα από τη θάλασσα».
Στις αρχές του ’70, θα ηχογραφήσει και κάποια από «Τα τραγούδια του νέου πατέρα», ωσότου στα μέσα εκείνης της δεκαετίας, θα έρθουν οι δίσκοι με τις τρεις βασικές συνεργασίες τους. Οι περίφημοι «Μετανάστες» με στίχους του Γιώργου Σκούρτη, οι χαρακτηριστικές φιγούρες – ρόλοι στον «Θεσσαλικό κύκλο» του Κώστα Βίρβου, αλλά και τα «Ανεξάρτητα». «Η Ρόζα» του Μιχάλη Φακίνου και οι δύο “περιγραφές” του Γιώργου Χρονά: «Τη μέρα που ήρθα και σε βρήκα κάτω στο Πέραμα με τους γέρους, στάθηκα δίπλα σου και σου είπα τα κεραμίδια θα γίνουνε τσιμέντο, τα ξύλα θα γίνουνε πέτρες, η αγάπη χρήμα», «Τα χαράματα έφυγαν για την Αλεξάνδρεια ο Αντίνοος, ο Νίκος, ο Ίβυκος, ο Καραϊσκάκης, ο χορευτής του Σαιντ Ιλαίρ, ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Γιάννης Χρήστου, η Mαίρυλιν Μονρόε και ο κιθαριστής των φλαμέγκος .
Η επόμενη εκτεταμένη συνεργασία τους στην δισκογραφία θα έρθει το 1984, με τα τραγούδια «Του σίδερου και του νερού» με στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου. «Εδώ γεννήθηκα…». Με όλα αυτά, ο Γιάννης Μαρκόπουλος είναι από τους συνθέτες που έχει τραγουδήσει περισσότερο η Βίκυ Μοσχολιού, αλλά και έχει κάνει μεγάλες επιτυχίες με τραγούδια τους. Η εκπομπή είναι μια επιλογή από όλα αυτά. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΥΓ (1) : Η φωτογραφία της ανάρτησης από συναυλία στο Παλαί ντε Σπορ στη Θεσσαλονίκη, τον Ιανουάριο του 1975.
ΥΓ(2) : Ο υπότιτλος «Μη μου μιλήσεις πάλι για ταξίδια» από ένα από τα λιγότερο ακουσμένα τραγούδια που λέει η Μοσχολιού στους «Μετανάστες». Με τη διάθεση να κοιτάξουμε και πέρα από την έτσι κι αλλιώς καταλυτική παρουσία τραγουδιών όπως το «Μιλώ για τα παιδιά μου».