Γιατί άραγε αγαπήσαμε την ποίηση του Νίκου Καββαδία; Ίσως γιατί πρόσφερε σε μας τους στεριανούς, την προοπτική της αέναης περιπέτειας, τη φυγή από μία πραγματικότητα που κονιορτοποιεί. Έκανε την πένα του άλμπουρο και μας ταξίδεψε στις θάλασσες της ζωής. Στις 10 Φλεβάρη κίνησε για το τελευταίο του ταξίδι κι εμείς σαλπάρουμε από τη ραδιοφωνική μας προκυμαία, πρωί Σαββάτου (8-10) στο Δεύτερο Πρόγραμμα, συντροφιά με τα μελοποιημένα του που αγαπήσαμε.
-Ποια «ερωτική κατάρα» βάραινε τον βάρδο της θάλασσας, της μοναξιάς και του έρωτα; Γιατί τύπωσε το «Μαραμπού» σε μόλις 245 αντίτυπα; Ποιος μύθος του Κάμελοτ «κατοικεί» στην ποίησή του; Γιατί ταξίδευε με φορτηγά καράβια; Τι τον τράβηξε στη θάλασσα;
Κι ακόμη:
- Γιατί έχει γενέθλια τον Φλεβάρη η πλατεία Ομονοίας;
- Μπορεί ένα κρεοπωλείο να σου πει πού να χτίσεις ένα νοσοκομείο;
- Τί έκαναν τα χρυσόψαρα πριν μπούνε στη γυάλα;
- Σε ποιο δημοφιλές meeting point για έρωτες, γλέντια, καυγάδες και φονικά κινδυνεύεις να πνιγείς;
- Σε ποιο αγαπημένο λουλούδι έδωσε η χελώνα το όνομά της;
- Πού σουλουπώνονταν οι επισκέπτες της Αθήνας από την επαρχία για να δείχνουν πρωτευουσιάνοι;
- Ποιος καινοτόμος του θεάτρου δεν μπορούσε να δουλέψει µόνος;
- Ποιος ξηρός καρπός έχει… κράνος και το λέει;
- Μπορεί ένα χρυσόψαρο ν’ αυγατίσει τον τραπεζικό σου λογαριασμό;
Και ο πίνακας. Ο Νίκος Καββαδίας με την υπογραφή της Σοφίας Αμπερίδου.
«Έχει η ζωή γυρίσματα» Μία δίωρη ραδιοφωνική περιπλάνηση, τα πρωινά του Σαββατοκύριακου. Σελίδες πολιτισμού, ιστορίες για την Τέχνη και την επιστήμη, πρόσωπα γνωστά και άγνωστα που οι επιλογές τους άνοιξαν δρόμους, ερωτήσεις που γεννούν αναπάντεχες απαντήσεις, σε μία δίωρη ραδιοφωνική περιπλάνηση, τα πρωινά του Σαββατοκύριακου στο Δεύτερο Πρόγραμμα, συντροφιά με τη Λίτσα Τότσκα. Όπως είπε και ο Σοφοκλής: «Ο χρόνος αποκαλύπτει τα πάντα και τα φέρνει στο φως»