Angry Johnny And The Killbillies // Joel Timmons // Dean Owens vs Dean Wareham // Dean Wareham vs Galaxie 500 // Rose City Band vs Grateful Dead
TO ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΑΛΜΠΟΥΜ τού γεροΑngry Johnny ανέβηκε στο bandcamp στις 29Οκτ24 και δεν το υπογράφουν και οι χρόνιοι μπιστικοί του, Killbillies. Aλλά να που στις 7Φεβ25 ξεπετάχτηκε στον bandcampικό ορίζοντα το Live On WXJM, που είναι ηχογραφημένο σε ραδιοφωνικό σταθμό εν έτει 1998, και μπορεί κανείς να το εντάξει στην bandcampική δισκοθήκη του με 5δολαριάκια ΗΠΑ, όπως ακριβώς πράξαμε κι εμείς, γι αυτό και ξεκινήσαμε με αυτό ακριβώς το πόνημα το σερφάρισμά μας στη δισκογραφία τού σήμερα, και συγκεκριμένα με το τραγούδι 202. // Κι επειδή οι ιδιαιτερότητες, οι outsider (;), οι δημιουργοί που τραβάν τη δική τους ρότα (μακριά από τού mainstream τα φώτα) μάς ξετρελαίνουν, κι επειδή ο εναρχτήριος Angry Johnny με τα Κιλμπίλια του είναι αναμφίβολα περίπτωση ιδιαίτερη, χωρίς το γκλίτερ που η διέγερση των μαζών προκαλεί, συνεχίσαμε με μια ακόμα περίπτωση ξεχωριστή, η οποία ομοίως δεν νοιάζεται για μαζική καταξίωση γιατί, αν νοιαζόταν, δεν θα έκανε (ο επόμενος) 15χρόνια να βγάλει στη φόρα κυκλοφορία του: Dax Riggs (βλέπε / άκου και προηγούμενες εκπομπές). O Dax Riggs σπάει τη σιωπή του, κι αποδεικνύει ότι ζει, φυσικώ τε και καλλιτεχνικώ τω τρόπω, καθώς κυκλοφορεί, από τις 24Ιαν25, το νέο του πόνημα, 7 Songs For Spiders, ύστερα από αποτράβηγμα από τα δισκογραφικά εγκόσμια για 15ολόκληρα χρόνια. Συντηρούσε την οικογένειά του, ίσως και να περιποιόταν τον κήπο του. Είναι λαμπρές οι περιπτώσεις των υπηρετών τής μούσας, που, παρά την καλλιτεχνική πληρότητά τους, δεν αντιλαμβάνονται την τέχνη ως επάγγελμα ή ως υποχρέωση έστω με τρόπο εξακολουθητικό. // ʼλλη μια περίπτωση που έπεσε στην αντίληψή μας και μας έχει κινήσει την προσοχή, είναι αυτή τού Joel Timmons. O κύριος Timmons μετράει πάνω από 20χρόνια στη λεγόμενη μουσική μπίζνα όντας μέλος τού γκρουπ Sol Driven Train, ωστόσο μόλις στις 7Φεβ25 πυροδότησε προς κυκλοφορία το πρώτο σόλο άλμπουμ του, Psychedelic Surf Country, από όπου αντλήσαμε το τραγούδι Turbo. // Στο μεταξύ, ένας παίκτης που έχουμε αγαπήσει μέσα από τα δΓιαμάντΓια και που, παρότι Σκοτσέζος, παίζει αυτό το μεξικανοπρεπές ροκενρόλ τής ερήμου α λα Καλέξικο ας πούμε, με τους οποίους και κατά καιρούς έχει συνεργαστεί, ο Dean Owens, παρέδωσε στις 7Φεβ στις πλατφόρμες το νέο του άλμπουμ, Spirit Ridge, και σε αυτό καταφύγαμε, για το γλυκόπικρο Wall of Death. // O ευφυής και ταλαντούχος Erik (γραμμένο με k, παρακαλώ) Ripley Johnson και οι καθόλου αμελητέοι συνοδοιπόροι του στους Rose City Band. Νέο studio album από τους Rose City Band, που, με το σπαθί τους, κερδίζουν κάθε τόσο μια τόσο πολύτιμη θέση στις νυχτερινές παιζωλίστες μας στο ζωντανό 10με11 των δΓιαμαντΓιών. Ο Ripley Johnson γράφει τραγούδια, παίζει κιθάρα και τα τραγουδά, και οι Rose City Band παρασάγγας απέχουν ηχητικά από τα έτερα δύο πρότζεκτ του, που στην Ελλάδα παίζει να είναι γνωστότερα αυτά τα δύο: τους Wooden Shjips και τους Moon Duo. Οι Rose City Band γεφυρώνουν αβίαστα την κλασική country με το ψυχεδελικό ροκ, με κεντρικό σημείο αναφοράς τούς Grateful Dead, οι οποίοι έκαναν κάτι παρόμοιο. // Grateful Dead, επιλέξαμε το Ripple (για να ταιριάζει και με την ηχητική τού ονόματος Ripley), το Ripple από το αριστουργηματικό American Beauty (1970). // Nέο τραγούδι κι από τον γόη Dean Wareham: Thats The Price Of Loving Me, όπως λέγεται και το ορισμένο να κυκλοφορήσει στις 28Μαρ νέο άλμπουμ του. Τόχει το άλμπουμ φτιάξει με τον παλιό παραγωγό τού παλιού γκρουπ του, των Galaxie 500, τον φημισμένο Kramer. Και, μάλιστα, είναι η πρώτη φορά από τη διάλυση των Galaxie 500 που έχουν δουλέψει μαζί Dean Warehan και Kramer, συνεπώς ήταν .μονόδρομος, όπως συνηθίζεται να λέγεται, να πάμε στους // Galaxie 500. Kαι μόνο χάρη στους Galaxie 500 η αποψινή εκπομπή έχει ξεχωριστή λάμψη.