Ringo now and then // Don Nix // Chris Eckman // Κροταλίας // Rise Against // Rose City Band
ΦΩΤΙΕΣ μάς άναψε αυτό το νέο (country/Americana) άλμπουμ, ‘Look Up’, του Ringo Starr. // Mας γύρισε πίσω στο δεύτερο σόλο έργο του, ‘Beaucoups Of Blues’, από το έτος 1970. // Ένα χρόνο αργότερα, δίνεται το ιστορικό ‘The Concert for Bangladesh’. Δεν θα μπορούσε να λείπει ο Ρίνγκο, όταν ο συνΜπλητλάς του, Τζορτζ Χάρισον, κρατά το πρόσταγμα το οργανωτικό. Από τις κορυφαίες στιγμές τού δίσκου που βγήκε αποτυπώνοντας και απαθανατίζοντας τη συναυλία, είναι όταν ο Ringo Starr μάς τρελαίνει με το καλύτερο τραγούδι του, το καλύτερο τραγούδι που ποτέ δεν είπαν οι Μπλητλς, ένα από τα καλύτερα από καταβολής ροκενρόλ, και, μάλιστα, στη μέση αυτού ακριβώς τού τραγουδιού, μπροστά σε χιλιάδες λαού στο Madison Square Garden τής ΝέαςΥόρκης, ξεχνάει τα λόγια, τους στίχους, αλλά σιγά μη μασήσει, συνεχίζει με «να να να»: ‘It Don’t Come Easy’. // Kαι οι διακλαδώσεις δεν σταματάν εδώ, οι συνδέσεις τού τότε με το σήμερα. Την τελευταία μέρα τού 2024, μας άφησε στα 83 του ο Don Nix. Παρότι όχι ευρέως γνωστός, ο Don Nix είναι τε-ρά-στι-α μορφή στο μπλουζοκάντρησόουλ στερέωμα, κι αν αρχίσουμε να μιλάμε για τα κατορθώματά του, θα μας βρει το ξημέρωμα. Και πώς συνδέεται ο Νιξ με τα προηγούμενα; Μα στον Νιξ στράφηκε ο Τζορτζ Χάρισον για να οργανώσει μια χορωδία για το Κονσέρτο για το Μπανγκλαντές, από όπου πριν έσταξε μέλι στις ψυχές μας ο Ringo Starr με το ‘It Don’t Come Easy’ του. Έχει κινήσει αρκετές φορές τα νήματα ο Νιξ στο Southern soul/rock. Έχει γράψει τραγούδια σημαντικά, έχει υπογράψει παραγωγές ονομάτων τρανταχτών, όπως ο Freddie King, κυκλοφόρησε προσωπικές δισκάρες και τι άλλο; Αποφοίτησε από το ίδιο Γυμνάσιο με τον Donald ‘Duck’ Dunn και τον Steve Cropper, τους στυλοβάτες τού περιβόητου ήχου τής Stax, με την ιδιότητα των μελών τών Booker T. & the MG’s. Νάταν μόνο αυτά; Ο Μεμφισιανός Don Nix ενώνεται με τους Dunn και Cropper, μαζί με τους παιχταράδες Wayne Jackson, Packy Axton, Terry Johnson και Smoochy Smith (κι αναλαμβάνει το σαξόφωνο) στους Mar-Keys. Τώρα, μην αρχίσουμε για τη σημασία των MG’s και των Mar-Keys για την εξέλιξη της σόουλ και το ροκενρόλ… Έχει συνοδέψει κι άλλους ήρωες της Stax ο Don Nix. Δεν είναι πάρα πολλά τα στοιχεία που μπορεί κανείς να βρει για τον Don Nix, αλλά, άμα κανείς ενδιαφέρεται, όλο και κάτι θα ανακαλύψει. Δεν λέμε άλλα. Το καθήκον μας να παρακινήσουμε τα φιλομαθή παιδάκια ανάμεσά μας να ψάξουν περί Νιξ το κάναμε και, εν είδει αποχαιρετισμού τής εκπομπής προς τον μαέστρο, ακούσαμε ένα τραγούδι του… // Kαι απόηχους από την τεχνοτροπία τού Don Nix μπορεί κανείς να συναντήσει σε πολλούς κατοπινούς singer/songwriterάδες. Δεν μπορούμε να ξέρουμε (θα τον ρωτήσουμε ίσως) αν ο Chris Eckman έχει μελετήσει και έχει επηρεαστεί από τον αναχωρήσαντα για τον άλλο κόσμο εδώ και λίγες μέρες Don Nix, πάντως η αντρική φωνή και κιθάρα των Walkabouts έχει δίσκο νέο, νέο προσωπικό άλμπουμ για τον Chris Eckman, που επιγράφεται ‘The Land We Knew the Best’, σήμερα βγήκε, και αγαπάμε να πιστεύουμε ότι δεν είναι και πολύ μακρινή η ηχητική ταυτότητα του δίσκου από όλα αυτά τα σπουδαία δημιουργήματα των σίξτις και των σέβεντις σινγκερ/σονγκραητεράδων, άλλωστε ο Chris Eckman ακούει μουσική, ακούει πολλά παλιά… (ακούσαμε ένα non-single από τον νέο Έκμαν). // Κροταλίας: ‘Ενός Λεπτού Σιγή’, νέο σινγκλάκι από το αγαπητότατο ελληνικό γκρουπ. // Rise Against: ‘Nod’, νέο σινγκλάκι από τους Αμερικανούς πάνκηδες. // Κι άλλη country; Ναι, country φίνα και …ιδιοσυγκρασιακή α λα Ripley Johnson: νέος δίσκος, ‘Sol Y Sombra’, σημερινή κυκλοφορία, από τους Rose City Band.