A Place to Bury Strangers // The Hard Quartet // Pixies vs Nervous Eaters (both from Boston) // Alex K και Κτίρια Τη Νύχτα
ΟΙ A Place To Bury Strangers έχουν επανέλθει στις 4 τού Οκτώβρη με το 7ο στούντιο άλμπουμ τους, ‘Synthesizer’. Οι ΝεοΥορκέζοι (που είχαν να βγάλουν full-length από το 2022) είναι από τα γκρουπ που η εκπομπή παρακολουθεί από τα σπάργανά τους, έχουν αρχίσει να μας φαίνονται κάπως μονότονοι, στιλιστικά μονότονοι, αλλά πάντα βρίσκει κανείς αξιομετάδοτα τραγούδια στα άλμπουμ τους, όπως το ‘Plastic Future’, // που μας οδήγησε να παίξουμε το ‘Plastics’ από το νέο άλμπουμ, ‘SORCS 80’, των Osees τού ασταμάτητου John Dwyer. // Στις 4Οκτ βγήκε το ομώνυμο άλμπουμ των The Hard Quartet, δηλαδή τού super group των Emmett Kelly, Stephen Malkmus, Matt Sweeney και Jim White. Και τα τέσσερα μέλη του συγκροτήματος γράφουν, τραγουδούν, παίζουν μουσικά όργανα και κάνουν παραγωγή στα τραγούδια των The Hard Quartet. Το συγκρότημα είναι το φυσικό αποτέλεσμα μίας φιλίας δεκαετιών, κατά τις οποίες έπαιζαν μουσική ο ένας στο σχήμα του άλλου. Αν αρχίσουμε και μιλάμε για τα πεπραγμένα ενός εκάστου των The Hard Quartet, θα νυχτώσουμε, οπότε ας θυμίσουμε μόνο τα χτυπητά-χτυπητά, ότι ο Malkmus προέρχεται από τις τάξεις των καταξιωμένων Pavement (εξ ου και η στρυφνάδα στον ήχο των THQ) και ο White είναι γνωστός πρώτα από τούς Dirty Three. // Την επόμενη αλλαγή πώς δεν την είχαμε κάνει ακόμα: από τους Βοστονέζους Pixies και το νέο σινγκλάκι τους, ‘Motoroller’, // στους νέους (πλην αρχαίους …υπηρεσιακά) κι επίσης Βοστονέζους Nervous Eaters. // Ο Alex K. και τα Κτίρια τη Νύχτα παρουσιάζουν (ψηφιακά την 11η Οκτ, εμείς όμως θα το μεταδώσουμε αύριο, 10Οκτ) την πρώτη τους συνεργασία, ένα άλμπουμ που προέκυψε ως αποτέλεσμα πολύμηνης αλληλεπίδρασης μεταξύ τους, μέσα σε κλίμα απόλυτης ελευθερίας, εμπιστοσύνης, αμοιβαίου σεβασμού. Ακούσαμε σημερινό σινγκλάκι, ‘13η Ώρα’. Συμμετέχουν σε διάφορα μέρη διάφοροι φίλοι μουσικοί, όπως ο Φώτης Σιώτας (βιόλα), // τον οποίο ΦΣ εμείς (ξανα)ακούσαμε (βλ. χτεσινή εκπομπή) με τον Jan Van στις ‘ΒΚΧΣ’.