συνεργασίες και δισκογραφικές διασταυρώσεις με επίκεντρο τον Scott McCaughey και τον Peter Buck // The Plastic Pals // Ledge Fortcher
ΤΟ ΝΕΟ ΑΛΜΠΟΥΜ των Minus 5, ‘Oar On, Penelope!’, κυκλοφόρησε στις 30 Μαΐου. Είναι το πρώτο με καινούργιο υλικό εδώ και πέντε χρόνια. Ο Scott McCaughey, ακούραστος και πολυπράγμων, επιστρέφει με δισκάρα που όχι μόνο δεν κουράζει μετά από αλλεπάλληλες ακροάσεις, αλλά αποκαλύπτει βάθος και πολυχρωμία συναισθημάτων. Το ‘Falling Like Jets’, που ακούστηκε πρώτο και καμαρωτό στην αποψινή εκπομπή, δίνει κλίμα, αλλά έχουμε μεταδώσει σε προηγούμενες συναντήσεις μας κι άλλα τραγούδια αποδώ, που πιστοποιούν την κρίση μας (ότι μιλάμε για δισκάρα χρονιάς). Ο McCaughey, γνωστός και από τη συνεργασία του με τους R.E.M., ξεπέρασε ένα σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο το 2017, που επηρέασε την ομιλία και τη μουσική του μνήμη. Παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις, επανήλθε πλήρως και συνεχίζει ακάθεκτος. Στο άλμπουμ συμμετέχουν οι Peter Buck, Patterson Hood, Debbi Peterson, Kurt Bloch, Linda Pitmon και Spencer Tweedy. // Ο Peter Buck, επίσης υπερδραστήριος, συνεργάζεται ξανά με τον Luke Haines στο τρίτο τους κοινό άλμπουμ, ‘Going Down To The River…To Blow My Mind’ (25 Ιουλίου), ένα μονδέρνο ψυχεδελικό οικοδόμημα. Ο Haines, γνωστός από τους Auteurs και τους Black Box Recorder, φέρνει τη βρετανική του ιδιοσυγκρασία και το αναπόφευχτο φλέγμα, ενώ ο Buck, με την αμερικανική του νοοτροπία, προσφέρει άπλα και ανετίλα. Στο άλμπουμ συμμετέχουν και οι Scott McCaughey και Linda Pitmon, ενισχύοντας τη σύνδεση με το ευρύτερο δημιουργικό κύκλωμα του Buck. // Arthur Buck, δηλαδή Peter Buck και Joseph Arthur: νέο single, το ‘Fall In Love With Me’, που κυκλοφόρησε στις 5 Σεπτεμβρίου και προαναγγέλλει το δεύτερο άλμπουμ τους, ‘Arthur Buck 2’, το οποίο αναμένεται στις 3 Οκτωβρίου. Και εδώ θα βρούμε τον McCaughey και την Pitmon, συνεπώς έχουμε έναν συνεκτικό ηχητικό κόσμο, που ενώνει τις διάφορες συνεργασίες τού Buck, με επίκεντρο τον θρύλο McCaughey. // Ο Joseph Arthur, τον οποίο η εκπομπή παρακολουθεί σταθερά εδώ και χρόνια, ακούστηκε και με το φετινό του single, ‘The Movies’, που κυκλοφόρησε στις 31 Ιανουαρίου. Γεννημένος στο Akron τού Οχάιο, ήταν ο πρώτος Αμερικανός που υπέγραψε στη Real World τού Peter Gabriel. Η δισκογραφία του είναι πλούσια και αξίζει διερεύνηση και μελέτη, καθώς συνδυάζει ποιητικότητα, εσωτερικότητα, χαραχτήρα προσωπικό. // Ο Greg Freeman, με το δεύτερο άλμπουμ του, ‘Burnover’, που κυκλοφόρησε στις 22 Αυγούστου, μας κέρδισε με το ‘Point and Shoot’. Το τραγούδι έχει neilyoungική χροιά στην εκφορά και στην ερμηνεία, ενώ η παραγωγή του είναι λιτή αλλά αποτελεσματική. Ο Freeman, που πρωτοεμφανίστηκε με το ‘I Looked Out’ το 2022, δείχνει να έχει βρει τη φωνή του στην εναλλακτική country και folk-rock, με ήχο φρέσκο και ανανεωτικό. // Οι Plastic Pals, από τη Σουηδία, είναι ξανά μαζί μας με το single, ‘The Blue Train’, που κυκλοφόρησε στις 9 Αυγούστου και προετοιμάζει το έδαφος για το νέο τους άλμπουμ, ‘Keep it Burning’, το οποίο αναμένεται μέσα στο φθινόπωρο. Το κομμάτι έχει κινηματογραφική αίσθηση, που παραπέμπει σε αμερικανικό roots rock, με ευρωπαϊκή ευαισθησία. Πρόκειται για αφιερωματικό τραγούδι στη μνήμη τού Robbie Robertson, με πρόδηλη αναφορά σε στίχο τού Robertson. // Ο Robbie Robertson, με το ‘Somewhere Down The Crazy River’ από το προσωπικό του άλμπουμ του 1987 (όπου και ο στίχος “catch the blue train”, να τη η προφανής διασύνδεση), μας συντροφεύει σε μια στιγμή ατμοσφαιρικής αφήγησης. Το τραγούδι, με τη χαραχτηριστική του φωνή και την παραγωγή τού Daniel Lanois, παραμένει το πιο αναγνωρίσιμο προσωπικό του. // Ο Ledge Fortcher, με το single ‘Sphynx’ (από το ερχόμενο άλμπουμ ‘Autumn Leaves’), single που κυκλοφόρησε στις 7 Σεπτεμβρίου, προσέδωσε στην αλυσίδα των επιλογών μας: μυστήριο, φθινοπωρινή μελαγχολία και μια κάποια υποβλητικότητα. O ρυθμός των κυκλοφοριών του είναι τόσο πυκνός που δεν τον προλαβαίνουμε, καθώς ο Θεσσαλονικιός singer/songwriter και οι κατά καιρούς συνεργάτες του βρίσκονται σε δημιουργικό οίστρο. Τον προτείνουμε ανεπιφύλαχτα σε όσους δεν τον έχουν ακόμα τσεκάρει.