οι τέσσερις (νέες είσοδοι) της βραδιάς: Logan Ledger (vs) Ledge Fortcher vs Baron Anastis, Ruby Friedman
XTES BRAΔΥ πρωτοπέρασε τις πύλες των δΓιαμαντΓιών ο Logan Ledger, συνεισφέροντας στην παιζωλίστα μας τη δική του, σχετικά πρόσφατη, εκδοχή τού ‘Darkness, Darkness’ των Youngbloods τού προσφάτως αποδημήσαντος Jesse Colin Young. Kαι, μετά, χτες βράδυ, εξαερώσαμε, για πρώτη φορά, το αποψινό εναρχτήριο τραγούδι μας, που λέγεται ‘Court Of Love’, και προέρχεται από το δεύτερο και πολύ πλούσιο -πλήρες ηχητικών χρωμάτων και ενδιάμεσων αποχρώσεων- άλμπουμ του, ‘Golden State’, από το 2023. Ο Ledger, που πρόσφατα παίζει συναυλιακή μπαλίτσα με την πολυσυζητημένη Margo Price, κινείται σε ένα ιδίωμα ψυχεδελικής country με επιρροές από surf και paisley underground, ενώ η ερμηνεία του είναι σαφώς και ευθέως καταγόμενη από το στιλ τού Roy Orbison. Το ντεμπούτο του είχε την υπογραφή τού T Bone Burnett στην παραγωγή και συμμετοχές όπως ο Marc Ribot, ενώ το πρόσφατο άλμπουμ του επιμελήθηκε ο Shooter Jennings. Ο Logan Ledger δεν είναι καθόλου αμελητέα ποσότητα, και σκοπεύουμε να ξανασχοληθούμε μαζί του. // Ακολούθησε ο Έλληνας Ledge Fortcher (κατά κόσμον Δημήτρης Γιαννόπουλος) με το ‘Whiskey Mama’ από το νέο του άλμπουμ, ‘Elements of Escape’, που κυκλοφόρησε στις 28/5/25 στο bandcamp.com. Προτεινόμενο άλμπουμ! // Στη συνέχεια, η εκπομπή παρουσίασε τον Ανάστη Λαζαρίδη, γνωστό ως Baron Anastis, μια από τις πιο ταλαντούχες και εργατικές μορφές τής μουσικής σκηνής τής Θεσσαλονίκης, με συνεργασίες όπως με Nikki Sudden και Phil Shoenfelt. Παρότι χρόνια ενεργός, μόλις στις 15 Ιουλίου κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με τίτλο ‘Nothing Left Unsaid’, αρχικά μόνο στο spotify. Η εκπομπή μετέδωσε δύο κομμάτια: το ‘Angel’, με τη συμμετοχή του Stefan Schwerdtfeger, και το ‘Sacred Dream’. Στις κιθάρες ο παιχταράς Στέλιος Φράγκος. // Η Ruby Friedman Orchestra πήρε τη σκυτάλη με, επίσης δύο, τραγούδια από το δικό της άλμπουμ, ‘Chimes After Midnight’ (15/6/25), ένα από τα οποία ήταν το ‘Milky Way (Ode to Frank Black)’, που μάς οδήγησε στον ίδιο τον // Frank Black… κι αποκεί, μετάβαση στους // Pixies, και μετά στους // Dogmatics, ομοίως από τη Βοστόνη… Και το γαϊτανάκι των εσωτερικών διασυνδέσεων στην παιζωλίστα μας καλά κράτησε. Ως συνήθως.