Στην 79η Σύνοδος Κορυφής του ΟΗΕ, που πραγματοποιείται στη Νέα Υόρκη, η Συνάντηση Μητσοτάκη- Ερντογάν, καθώς και η ανάληψη από τη χώρα μας της θέσης του μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ το διάστημα 2025-2026 αναφέρθηκε ο καθηγητής Θεωρίας των Διεθνών Σχέσεων του πανεπιστημίου Μακεδονίας Σπύρος Λίτσας, μιλώντας στην εκπομπή «Εδώ και Τώρα» του 102FM της ΕΡΤ3.
«Συνήθως οι Σύνοδοι Κορυφής του Ο.Η.Ε. είναι κοσμικές συναντήσεις, συναντήσεις ανταλλαγής φιλοφρονήσεων, όπου όλοι συναντούν όλους, με αναφορές στους αξιακούς κώδικες, χωρίς όμως να έχουμε πρακτικά αποτελέσματα στα διεθνή προβλήματα.
Αυτή τη φορά οι διεθνείς γεωπολιτικές εντάσεις, και τα ανοιχτά μέτωπα στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, δίνουν ξεχωριστό επείγον νόημα και περιεχόμενο στην ανταλλαγή πληροφοριών πρόσωπο με πρόσωπο, έτσι ώστε οι αναδιατάξεις στη μεγάλη σκακιέρα, να δώσουν τη δυνατότητα στους ηγέτες, με πλήρη φάκελο πληροφοριών, να πάρουν τις αποφάσεις τους για το πού και πώς θα τοποθετηθούν.
Αυτή η Σύνοδος Κορυφής είναι μια από τις κορυφαίες στιγμές του 2024. Είναι σημαντική συνεισφορά στις διεθνείς σχέσεις, η δυνατότητα που παρέχεται στους ηγέτες, που βρίσκονται στο ίδιο κτίριο να συναντηθούν. Είναι η μοναδική περίπτωση να βρεθεί ο ιρανός πρέσβης με τον ισραηλινό και με τον αμερικανό ομόλογό του. Όταν συζητούν κάτι καλό μπορεί να συμβεί», επισήμανε ο κ. Λίτσας.
Και πρόσθεσε σχετικά με την επερχόμενη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν : «έχουμε τις σταθερές που οφείλουμε να έχουμε υπόψη μας. Η Ελλάδα είναι ένα κράτος που παλεύει για τη ασφάλεια και τη διατήρηση του status quo στην περιοχή, με σεβασμό στις συνθήκες και το διεθνές δίκαιο. Από την άλλη η Τουρκία είναι μια Αναθεωρητική Δύναμη, που επιδιώκει να αλλάξει τη συνθήκη της Λωζάννης, που δεν αποδέχθηκε το imperium του 1923, που δεν υπογράφει το Δίκαιο της Θάλασσας. Είναι πολύ σημαντικό, όταν οι δύο ηγέτες συναντιούνται , να γνωρίζει η ελληνική πλευρά να τις εργοστασιακές ρυθμίσεις της τουρκικής πολιτικής.
Εάν η ελληνική πλευρά πιστεύει ότι η Τουρκία έχει γίνει το περιστεράκι της ειρήνης είναι λάθος , όπως λάθος είναι να πούμε ως Ελλάδα ότι δεν συζητάω. Διαφωνώ με τον όρο «ήπια διπλωματία». Η διπλωματία βασίζεται και έχει ως αποκλειστικό στόχο και σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κάθε πλευράς , να κερδίσουμε έστω και ένα κόκκο από αυτό που ορίζουμε ως εθνικό συμφέρον. Να εξηγήσουμε δηλαδή ότι είναι σα να προσπαθούμε ένα εξαγριωμένο ροτβαιλερ να καθίσει δίπλα μας χωρίς να μας προκαλέσει βλάβη».