Λίτσα Τότσκα

Ελάτε ν’ ακολουθήσουμε μια πιτσιρίκα που έκανε τα πρώτα της βήματα σε έναν θάλαμο προβολής και όταν μεγάλωσε έγινε η πιο γνωστή Ελληνίδα τραγουδίστρια στον κόσμο μετά τη Μαρία Κάλλας! Η Νάνα Μούσχουρη έχει γενέθλια. Με δράκους και νεράιδες η ζωή της, «Σαν παραμύθι σαν ιστορία» (όπως τραγούδησε σε...

Η φύση μιλά για τη γλύκα της ζωής με τον δικό της τρόπο. Το πραγματικά καλό δεν μπορεί να μας βλάψει: είναι γλυκό και συνάμα ωφέλιμο, όπως ένα ζουμερό αχλάδι. Κατάφορτες οι αχλαδιές και έχουν πολλές ιστορίες να μας πουν, όσο θ’ αναζητάμε συντροφιά τα γλυκά και τα όμορφα της ζωής πρωί Σαββάτου (8-10) στο ...

Ο Οκτώβριος έφτασε στην ώρα του για να ξύσει από πάνω μας και τα τελευταία ίχνη από τη μούχλα της θερινής ραστώνης. Δεν είναι καυτός όπως το καλοκαίρι, δεν ευωδιάζει όπως η άνοιξη ούτε είναι τυλιγμένος σε χοντρά μπουφάν όπως ο χειμώνας. Ρίχνει μια ζακετούλα στον ώμο και κλείνει ραντεβού σε διακριτι...

Έφυγε από κοντά μας τα ξημερώματα του Σαββάτου, 5 Οκτωβρίου, ο Μίμης Πλέσσας, λίγες ημέρες πριν συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής. Έναν αιώνα, στον οποίο άφησε προμηθεϊκό μουσικό αποτύπωμα, με εκατοντάδες τραγούδα κι ένα απαράμιλλο σε έκταση και φινέτσα μουσικό έργο Η Λίτσα Τότσκα από τις 8 το πρωί απευθύνει τον "...

Όλοι από κάπου σαλπάρουμε χωρίς να ξέρουμε σε ποιο λιμάνι θα αράξουμε. Βάρκες και οι λέξεις μας: μέσα τους αρμενίζουν ιδέες, φόβοι και όνειρα. Ψαράδες της ζωής, άλλοτε παραπονιόμαστε για τα άδεια δίχτυα μας κι άλλοτε μοιραζόμαστε τον κόπο μας με όσους αγαπάμε. Να είναι γερό το σκαρί και θ’ αντέξουμε τ...

Σύμβολα δύο κόσμων τα ρόδια, επενδύθηκαν με νοήματα και πρωταγωνίστησαν σε μυστικιστικές τελετές. Μας μιλούν για τα διάπυρα σπλάχνα της γης αλλά και για τις αχτίνες του ζωοδότη ήλιου. Στις διαβατήριες τελετές που καθορίζουν την ύπαρξή μας, ίδια κατακόκκινα ρουμπίνια, μας υποδέχονται με τα «σπερνά» κα...

Δεν είναι μελαγχολικό το φθινόπωρο, είναι διακριτικό.  Δεν διαφημίζει τις χαρές του όπως η άνοιξη ούτε τις λιάζει στον ήλιο όπως το καλοκαίρι. Τις κρατά κρυφές, όπως η γη που φυλά τον σπόρο. Όλα στην ώρα του θα βλαστήσουν και θ’ ανθίσουν. Συντροφιά 8 με 10 το πρωί της Κυριακής στο Δεύτερο Πρόγραμμα....

Με γοητεύουν οι «παλιοί τρόποι». Κρύβουν μέσα τους μία σοφία που μιλά για την ομορφιά και την αξία της απλότητας.  Όπως οι ξεχασμένες ξερολιθιές που πάνω τους γράφτηκε η ιστορία μας. Υπερόπλο ενάντια στην ερημοποίηση που μας απειλεί. Είναι σοφές οι ξερολιθιές: αν δεχτούν φορτίο, αντέχουν σαν ένα σώμα αλ...

Στο κατώφλι της φθινοπωρινής ισημερίας ο μύθος της  αρπαγής της Περσεφόνης, συμβολίζει τον κύκλο της ζωής αλλά και την περιπέτεια της ψυχής: καθρεφτίζει τη δύναμη της αλλαγής που μας μεταμορφώνει συνήθως μέσα από μία επώδυνη διαδικασία. Θα ταξιδέψουμε συντροφιά από τα Ελευσίνια Μυστήρια στα μυστήρια της ...

Αόρατη παγίδα ο χρόνος που κυλά απρόσωπα. Θέλει ένα κουβάρι η ζωή για να μη χάσεις τον δρόμο. Τέτοιο κουβάρι είναι οι γιορτές. Όπως του Σταυρού, ορόσημο μιας εποχής που γη και θάλασσα όριζαν τη μοίρα της πατρίδας μας. Αρχή της σποράς και τέλος των ταξιδιών στη θάλασσα.  Με αυτήν την Ελλάδα για πυξίδα, ...

Από το τέλος του καλοκαιριού μέχρι την καρδιά του φθινοπώρου, ο τρύγος, τελετουργία πανάρχαια, μιλά για τον κύκλο της ζωής. Ίσως γι’ αυτό διάλεξε για θεό της τον Διόνυσο, που το όνομά του καταργεί τα σύνορα ανάμεσα στα υλικά και στα πνευματικά. «Τρυγητές των καιρών αποστάζουμε στιγμές», πρωί Κυριακής (8-10)...

Κάτι απροσδιόριστο φτερουγίζει μέσα μας τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη. Μπορεί και να είναι ένας άγγελος με ελληνική φορεσιά. Στο ένα χέρι κρατά ένα ηλιοτρόπιο και στ’ άλλο ένα τσαμπί σταφύλι. Θα μας αποκαλύψει τα μυστικά του; Ελάτε να του πιάσουμε κουβέντα, πρωί Σαββάτου 8 με 10, στο Δεύτερο Πρόγρ...

Να φυσούσε λέει ένα μελτεμάκι και να δρόσιζε την ψυχή μας, καθαρίζοντάς την από κουβέντες πικρές και σκέψεις σκοτεινές. Να μέναμε μακριά και από σχέσεις που μοιάζουν με τα κλιματιστικά: ψεύτικη η δροσιά τους και μπορεί να πάθεις από ψύξη μέχρι «νόσο των λεγεωνάριων» μες το κατακαλόκαιρο! Αναζητάμε συν...

Φτάσαμε κιόλας στην άκρη του Ιούλη. Έρχονται και φεύγουν τα καλοκαίρια, δεν τα προλαβαίνουμε πια όπως όταν ήμασταν παιδιά. Φταίμε κι εμείς: μετράμε τις θερμίδες στο παγωτό και τα παρατάμε αν τα όνειρά μας γκρεμιστούν όπως τα κάστρα στην άμμο.  Στριμώξαμε το καλοκαίρι από μήνες σε βδομάδες: ακρ...

Μοιάζουμε θαρρώ με τα καρπούζια. Αν καταφέρει κάποιος να διαπεράσει το «σκληρό κέλυφος», τις άμυνες που χτίζουμε από φόβο, θα γευθεί τη γλύκα και τη δροσιά της ψυχής μας κι έτσι τα «σποράκια» εντός μας θα καρπίσουν ομορφιά και καλοσύνη. «Ξεφλουδίζουμε» συντροφιά φόβους κι ανασφάλειες, πρωί Κυριακής ...

Στη σημερινή ραδιοφωνική μας συντροφιά η συγγραφέας Μαρία Προδρόμου. Στα 50χρονα της Κυπριακής τραγωδίας, προσάναμμα στη μνήμη το βιβλίο της «Στην πόλη με τις πορτοκαλιές», μας ταξιδεύει στην Αμμόχωστο πριν την Τουρκική εισβολή. Μία τρυφερή ιστορία που μιλά με τον δικό της τρόπο σε παιδιά και εφήβους για το «Δεν ξ...

Αν, όπως έλεγε ο Φρόιντ, τα όνειρα αφηγούνται στον ύπνο μας την  προσωπική μας μυθολογία και οι μύθοι είναι τα συλλογικά όνειρα που κάνουμε ξύπνιοι, δεν είναι ν’ απορείς που όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν ήρωα που προσπαθεί ν’ ανταποκριθεί στο κάλεσμα που δέχθηκε  για την περιπέτεια της ζωής. Διανύουμε συντροφι...