ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και είναι πολλά τα μηνύματα που παίρνει αυτή εδώ η εκπομπή. Τα πιο πολλά έρχονται στο messenger κι είναι πάντα όμορφα και συχνά, συγκινητικά. Το πιο συγκινητικό απ’ όλα ήταν εκείνο που μου είχαν γράψει πριν από περίπου δύο χρόνια, τέσσερα παιδιά από τη Θεσσαλονίκη (εικόνα στα σχόλια). Και να ...

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και είναι πολλά τα μηνύματα που παίρνει αυτή εδώ η εκπομπή. Τα πιο πολλά έρχονται στο messenger κι είναι πάντα όμορφα και συχνά, συγκινητικά. Το πιο συγκινητικό απ’ όλα ήταν εκείνο που μου είχαν γράψει πριν από περίπου δύο χρόνια, τέσσερα παιδιά από τη Θεσσαλονίκη (εικόνα στα σχόλια). Και να ...

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και είναι πολλά τα μηνύματα που παίρνει αυτή εδώ η εκπομπή. Τα πιο πολλά έρχονται στο messenger κι είναι πάντα όμορφα και συχνά, συγκινητικά. Το πιο συγκινητικό απ’ όλα ήταν εκείνο που μου είχαν γράψει πριν από περίπου δύο χρόνια, τέσσερα παιδιά από τη Θεσσαλονίκη (εικόνα στα σχόλια). Και να ...

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και είναι πολλά τα μηνύματα που παίρνει αυτή εδώ η εκπομπή. Τα πιο πολλά έρχονται στο messenger κι είναι πάντα όμορφα και συχνά, συγκινητικά. Το πιο συγκινητικό απ’ όλα ήταν εκείνο που μου είχαν γράψει πριν από περίπου δύο χρόνια, τέσσερα παιδιά από τη Θεσσαλονίκη (εικόνα στα σχόλια). Και να ...

Μουσικές σημειώσεις με εμφανείς εμμονές και απρόβλεπτες παραπομπές με τον Γιώργο Φλωράκη κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 08:00 στο Kosmos 93.6

Μουσικές σημειώσεις με εμφανείς εμμονές και απρόβλεπτες παραπομπές με τον Γιώργο Φλωράκη κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 08:00 στο Kosmos 93.6

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και σήμερα 17 Νοέμβρη δεν μπορώ παρά να θυμηθώ εκείνες τις ημέρες του 1973. Τα πράγματα που θυμάμαι -9 ετών, τότε- είναι μόλις τρία: το πιο απλό είναι ότι στις 17 Νοέμβρη δεν πήγαμε στο σχολείο. Το πιο παράξενο, ότι υπήρχε μια διάχυτη υπόγεια ανησυχία, μια αγωνία και ταυτόχρονα μια ελπίδα στους μεγαλύτερους, δύσκολο να την ανιχνεύσεις κι ακόμα πιο δύσκολο να την κατανοήσεις. Το πιο προσωπικό είναι ότι είχα ένα τρανζιστοράκι από το οποίο άκουγα συνήθως μουσική, όμως εκείνες τις ημέρες άκουγα κρυφά τον σταθμό των φοιτητών. Προσπαθούσα να καταλάβω τι ακριβώς γινόταν. Προς μεγάλη απογοήτευση ... Read more

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και σήμερα 17 Νοέμβρη δεν μπορώ παρά να θυμηθώ εκείνες τις ημέρες του 1973. Τα πράγματα που θυμάμαι -9 ετών, τότε- είναι μόλις τρία: το πιο απλό είναι ότι στις 17 Νοέμβρη δεν πήγαμε στο σχολείο. Το πιο παράξενο, ότι υπήρχε μια διάχυτη υπόγεια ανησυχία, μια αγωνία και ταυτόχρονα μια ελπίδα στους μεγαλύτερους, δύσκολο να την ανιχνεύσεις κι ακόμα πιο δύσκολο να την κατανοήσεις. Το πιο προσωπικό είναι ότι είχα ένα τρανζιστοράκι από το οποίο άκουγα συνήθως μουσική, όμως εκείνες τις ημέρες άκουγα κρυφά τον σταθμό των φοιτητών. Προσπαθούσα να καταλάβω τι ακριβώς γινόταν. Προς μεγάλη απογοήτευση ... Read more

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και σήμερα 17 Νοέμβρη δεν μπορώ παρά να θυμηθώ εκείνες τις ημέρες του 1973. Τα πράγματα που θυμάμαι -9 ετών, τότε- είναι μόλις τρία: το πιο απλό είναι ότι στις 17 Νοέμβρη δεν πήγαμε στο σχολείο. Το πιο παράξενο, ότι υπήρχε μια διάχυτη υπόγεια ανησυχία, μια αγωνία και ταυτόχρονα ...

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και σήμερα 17 Νοέμβρη δεν μπορώ παρά να θυμηθώ εκείνες τις ημέρες του 1973. Τα πράγματα που θυμάμαι -9 ετών, τότε- είναι μόλις τρία: το πιο απλό είναι ότι στις 17 Νοέμβρη δεν πήγαμε στο σχολείο. Το πιο παράξενο, ότι υπήρχε μια διάχυτη υπόγεια ανησυχία, μια αγωνία και ταυτόχρονα ...

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και σήμερα 17 Νοέμβρη δεν μπορώ παρά να θυμηθώ εκείνες τις ημέρες του 1973. Τα πράγματα που θυμάμαι -9 ετών, τότε- είναι μόλις τρία: το πιο απλό είναι ότι στις 17 Νοέμβρη δεν πήγαμε στο σχολείο. Το πιο παράξενο, ότι υπήρχε μια διάχυτη υπόγεια ανησυχία, μια αγωνία και ταυτόχρονα ...

Μουσικές σημειώσεις με εμφανείς εμμονές και απρόβλεπτες παραπομπές με τον Γιώργο Φλωράκη κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 08:00 στο Kosmos 93.6

Μουσικές σημειώσεις με εμφανείς εμμονές και απρόβλεπτες παραπομπές με τον Γιώργο Φλωράκη κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 08:00 στο Kosmos 93.6

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 κι έτσι όπως η θάλασσα απέχει πολύ από τον σταθμό του μετρό όπου παίρνω το πρώτο τρένο για την Αγία Παρασκευή, σκέφτομαι τον Καβάφη κι εκείνη τη Θάλασσα του Πρωϊού: “Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο. Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού λαμπρά μαβιά και κίτρινη όχθη”. Σκέφ...

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 κι έτσι όπως η θάλασσα απέχει πολύ από τον σταθμό του μετρό όπου παίρνω το πρώτο τρένο για την Αγία Παρασκευή, σκέφτομαι τον Καβάφη κι εκείνη τη Θάλασσα του Πρωϊού: “Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο. Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού λαμπρά μαβιά και κίτρινη όχθη”. Σκέφ...

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 κι έτσι όπως η θάλασσα απέχει πολύ από τον σταθμό του μετρό όπου παίρνω το πρώτο τρένο για την Αγία Παρασκευή, σκέφτομαι τον Καβάφη κι εκείνη τη Θάλασσα του Πρωϊού: “Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο. Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού λαμπρά μαβιά και κίτρινη όχθη”. Σκέφ...

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 κι έτσι όπως η θάλασσα απέχει πολύ από τον σταθμό του μετρό όπου παίρνω το πρώτο τρένο για την Αγία Παρασκευή, σκέφτομαι τον Καβάφη κι εκείνη τη Θάλασσα του Πρωϊού: “Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο. Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού λαμπρά μαβιά και κίτρινη όχθη”. Σκέφ...

Πρωινά, Τρίτο, 8.00 κι έτσι όπως η θάλασσα απέχει πολύ από τον σταθμό του μετρό όπου παίρνω το πρώτο τρένο για την Αγία Παρασκευή, σκέφτομαι τον Καβάφη κι εκείνη τη Θάλασσα του Πρωϊού: “Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο. Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού λαμπρά μαβιά και κίτρινη όχθη”. Σκέφ...