Χρονοκαταφύγιο – ευρωπαϊκό δημοψήφισμα για το παρελθόν 1°
_ Κι αν έστρεφαν το κεφάλι προς τα πίσω, έβλεπαν το μέλλον τους _
Στο Χρονοκαταφύγιο του Georgi Gospodinov [ μτφ. Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, εκδ. Ίκαρος ] τα κράτη της ευρωπαϊκής οικογένειας διεξάγουν ένα φανταστικό δημοψήφισμα και επιλέγουν τη δεκαετία στην οποία θα ήθελαν να επιστρέψουν.
Με αφορμή το δημοψήφισμα αυτό η Τοπογραφία Ήχων 23° αποτυπώνει, εν είδει μουσικού ντοκιμαντέρ, τη μουσική που έπαιζε στις σημαντικές δεκαετίες των ευρωπαϊκών κρατών.
Στην πρώτη αφιερωματική εκπομπή αποτυπώνεται :
η Γαλλία της nouvelle vague και η Ισπανία του Pedro Almodóvar
[ Η μεγάλη αυταπάτη και πλάνη είναι ότι οι λαοί και οι πατρίδες αναζητούν την ευτυχία….
Ευτυχία, λέτε; Η ευτυχία… δεν είναι φοράδα για να την καβαλήσεις και να το σκάσεις μακριά. Δεν είναι ακρογωνιαίος λίθος για να χτίσεις πάνω του την εκκλησία και το κράτος σου. Η ευτυχία δεν μπαίνει σε διδακτικά βιβλία ιστορίας (εκεί μπαίνουν μάχες, πογκρόμ, προδοσίες και η αιματηρή δολοφονία κάποιου έρστχερτσογκ), ούτε στα χρονικά και τα χειρόγραφα…
Από την ευτυχίαδεν σφυρηλατούνται σπαθιά, το υλικό ευαίσθητο, εύθραυστο. Ούτε μεγάλα μυθιστορήματα προκύπτουν απ΄ αυτήν, ούτε τραγούδια και έπη. Δεν υπάρχουν εκεί ούτε τρεις αλυσοδεμένοι σκλάβοι, ούτε πολιορκημένες Τροίες, ούτε ο ματωμένος Ρολάνδος στον λόφο, ούτε ο θανάσιμα τραυματισμένος Μπέογουλφ. Με σημαία την ευτυχία δεν μπορείς να συγκεντρώσεις στρατεύματα… ]
_Ηχητική επεξεργασία εκπομπής | Τάσος Μπακασιέτας
_Μουσική τίτλων | Στέλιος Εφεντάκης
Επιμέλεια, παρουσίαση: Αφροδίτη Κοσμά
