“Βολφ Βόντρατσεκ: Αυτοπροσωπογραφία με ρώσικο πιάνο”
Επιμέλεια, αφήγηση: Αφροδίτη Κοσμά (Afroditi Kosma)
Σε ένα καφέ της Βιέννης, ένας συγγραφέας συναντά έναν παράξενο κύριο, τον ηλικιωμένο Ρώσο Σουβόριν. Ο Σουβόριν, κάποτε διεθνούς φήμης πιανίστας στη Σοβιετική Ένωση, βάζει ένα πρόωρο τέλος στην καριέρα του όταν αναπτύσσει μια έντονη αποστροφή για τον ήχο του χειροκροτήματος. O θλιμμένος, αφοπλιστικά ειλικρινής Ρώσος γνωρίζει ότι το τέλος της ζωής του πλησιάζει κι αφηγείται την ιστορία του.
~….Καθόμουν ακίνητος, έστω και φαινομενικά, όταν οι μεγαλύτεροι, όταν όλη η οικογένεια καθόταν γύρω από το τραπέζι αμίλητη, με κλειστά μάτια. Δεν χρειαζόταν να διακινδυνεύσω πολλά για να νιώσω ικανοποίηση, έβαζα τα χέρια μου στις τσέπες και κουνούσα κρυφά τα δάχτυλα. Ακόμα και σήμερα, όταν σκέφτομαι τη μουσική, σκέφτομαι όλους αυτούς που προσεύχονται αμίλητοι. Όταν ακούω μουσική, ακούω ακόμα, σε κάθε νότα, τον ήχο της βροχής. Με άλλα λόγια δεν άφησα ποτέ το χωριό μου, ούτε όταν ήμουν στο Παρίσι ή στη Βιέννη. Και ποτέ δεν έβγαλα τα χέρια από τις τσέπες μου. Ο τρόπος που έπαιζα έμοιαζε με τον τρόπο που εξασκούμουν. Ακόμα και στη σκηνή είχα την αίσθηση πως ό,τι έκανα το έκανα στα κρυφά. Ήμουν πάντα στο σπίτι μου. Ήμουν πάντα παιδί…~
Ακούμε:
* V.A.Mozart (σολίστ Clara Haskil)
* Alfred Schnittke (The Leningrad Philarmonic Symphony Orchestra/ The U.S.S.R. Ministry of Culture Chamber Orchestra )
* Jean Sibelius (Berliner Philharmoniker)
* J.S.Bach (σολίστ Glenn Gould)
Hχητική επεξεργασία: Nick Sabor
*Βόλφ Βόντρατσεκ : Αυτοπροσωπογραφία με ρώσικο πιάνο
Μτφ: Ελίζα Παναγιωτάτου (Eliza Panagiotatou)
Αθήνα, 2021
