“Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια” – «Τόση φωτιά …κι όμως αντέχουμε και ζούμε/ κάτι γεννιέται, κάτι φτάνει και ριζώνει», με τον Βαγγέλη Κορακάκη για την περιπέτειά του με το λόγο και το τραγούδι [Μέρος 2ο]

Τρίτη 02 και Τετάρτη 03 Νοεμβρίου, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7.

Ακούγοντας και διαβάζοντας την καινούργια έκδοση του Βαγγέλη Κορακάκη, την «Άδολη σιωπή», είχα τη διάθεση να μιλήσουμε παρέα γι’ αυτήν.

Για την «περιπέτειά» του με το λόγο και το τραγούδι. Για τις σημερινές του σκέψεις για το χθες, το σήμερα και το αύριο. Τον Βαγγέλη τον γνωρίζω και τον παρακολουθώ από την πρώτη του εποχή – και σ’ αυτά που γράφει και σ’ αυτά που λέει. Και φυσικά, συχνά έχουμε μεταφέρει στο μικρόφωνο του ραδιοφώνου συνομιλίες και επιλογές. Σήμερα και αύριο λοιπόν, θα ακούσουμε όλοι μαζί κάποια από τα καινούργια του τραγούδια αλλά και κάποια από τα παλιότερα – όσα αγαπάμε κι ακούμε πάντα κι όσα ψάχνουμε ή θέλουμε να ξαναπροσέξουμε. Και παραγγελίες δεχόμαστε! Είναι πολλά εκείνα που δεν είχαν και πολλές ευκαιρίες να ακουστούν. Τραγούδια και ιστορίες από την διαδρομή του Βαγγέλη Κορακάκη και μια τηλεφωνική συνομιλία μαζί του.

Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».

ΥΓ(1): Ο υπότιτλος της εκπομπής είναι αυθαίρετη συρραφή από δύο διαφορετικούς στίχους δύο διαφορετικών τραγουδιών του δίσκου «Άδολη σιωπή». Διαβάζοντας τους στίχους με τον συγκεκριμένο στόχο, κράτησα καμιά δεκαριά που μού άρεσαν το ίδιο κι ήταν αφετηρία για σκέψη. Η τελική επιλογή έγινε με κλήρωση!

ΥΓ(2): Η φωτογραφία είναι από την προηγούμενη συνάντησή μας σε ραδιοφωνικό μικρόφωνο με τον Βαγγέλη Κορακάκη. 12 Μαΐου 2018.