Σήμερα στις «Ιστορίες Κλασικού Ραδιοφώνου» με τον Παντελή Σιβρή: Πως θα ήταν η «Καταχνιά» του Χρήστου Λεοντή και του Κώστα Βίρβου, αν γινόταν σενάριο για κινηματογραφική ταινία, με θέμα την Kατοχή, την Aντίσταση και την Απελευθέρωση; Θα ήταν μια ταινία σκληρή, ρεαλιστική και φυσικά ασπρόμαυρη και όχι μια έγχρωμη περιπέτεια με λαμπερούς πρωταγωνιστές, όπως οι ταινίες με θέμα τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο που κόβουν εισιτήρια. Ο πόλεμος σαν βίωμα και σαν ανθρώπινη τραγωδία και όχι ο πόλεμος σαν διασκεδαστικό θέαμα. Αυτός ήταν ο λόγος που η «Καταχνιά» μίλησε στις καρδιές των ανθρώπων που είχαν ζήσει την Κατοχή, είκοσι χρόνια μετά. Η προτελευταία μας βόλτα στην διετία 1964-65 μας μεταφέρει στην Αμερική, εκεί που ανέτειλε το άστρο της Φλέρυς Νταντωνάκη και δημιουργούσε ο ξενιτεμένος Μανώλης Χιώτης με τη Μαίρη Λίντα, αλλά και στην Αυστραλία εκεί που ηχογραφούσε με φαντασία το «Τρίο Ορφέο». Δεν ξεχνάμε τους «ταπεινούς» σαν τον Πρόδρομο Τσαουσάκη που συνέχιζαν τη βόλτα τους στις φτωχοσυνοικίες.
Αυτά και άλλα πολλά, 20.00 – 21.00, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7. “Ιστορίες από το παρελθόν που ακόμα λάμπουν”!