Στο τρίτο και τελευταίο επεισόδιο του αφιερώματος για το Μικρασιάτικο και το Ρεμπέτικο τραγούδι, ο Νικόλας Βλάρας αναφέρεται στον αμανέ και στο ταξίμι, στοιχεία της ανατολίτικης μουσικής που αυτονομήθηκαν και κυριάρχησαν ως ξεχωριστό μουσικό είδος από τον 20ο αιώνα. Επίσης, αφηγείται την ιστορία της ρεμπέτικης μουσικής, μια ιστορία με πλούσιο παρασκήνιο και μαρτυρίες. Πώς το ρεμπέτικο κυριάρχησε στην εγχώρια μουσική δραστηριότητα και πώς εξελίχθηκε ώστε να δώσει την θέση του στα αρχοντορεμπέτικα και την σύγχρονη λαϊκή μουσική;
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Πώς και γιατί το ρεμπέτικο τραγούδι συνδέθηκε με τα ναρκωτικά, την παράνομη δράση και την ζωή του περιθωρίου μέχρι και σήμερα; Ευθύνονται οι Μικρασιάτες πρόσφυγες για την εισαγωγή, τη διάδοση και τη διακίνηση των ναρκωτικών στην Ελλάδα μετά το 1922; Είναι το ρεμπέτικο καθαρά ελληνικό ή μήπως αποτελεί προϊόν της ανατολίτικης κουλτούρας; Ποιος μεγάλος Έλληνας μουσικοσυνθέτης του 20ου αι καθιέρωσε το «ρεμπέτικο» ως νέο μουσικό είδος και πώς ξεκίνησε να διαδίδεται στην Αμερική;
Η Μικρά Ασία ανέκαθεν αποτελούσε κέντρο ανάπτυξης πολλών παράλληλων μουσικών κόσμων: από την μία το αστικό-λαϊκό και εκκλησιαστικό τραγούδι στην Σμύρνη, και από την άλλη το δημοτικό-παραδοσιακό τραγούδι στον Πόντο, την Καππαδοκία, τη Γαλατία, τη Λυκαονία και τη Λυκία. Μέχρι το 1922.
ΣΕΛΙΔΑ 1 ΑΠΟ 1