Τα δέντρα είναι κοινωνικά πλάσματα και η ευημερία τους εξαρτάται από τη κοινότητα τους. Κάθε δάσος είναι ένα οικοσύστημα ασύλληπτων συνάψεων και επαφών που ξεπερνούν ακόμα και τις δις συνάψεις του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Τα δέντρα λέει αισθάνονται και είναι φορές που είναι χαρούμενα και άλλες φορές που κραυγάζουν από πόνο. Φέτος το καλοκαίρι η βουβή κραυγή του καμένου δάσους μας στοιχειώνει πάλι.
Απόψε ο παρΑξενος_ελκυστΗς υμνεί το δέντρο και το δάσος και την άχρονη γαλήνη που μας προσφέρουν. Από τις πρωτόγονες ανιμιστικές φυλές στα δάση της βροχής μέχρι την Ιαπωνία, τα δασικά λουτρά και το αγκάλιασμα δέντρων, και από τον Handel και τον Sibelius στον Steve Reich και τον Robert Wyatt.
Επιμέλεια-Παρουσίαση : Μαριλένα Μαραγκού
