[ το μπλε φεγγάρι της θάλασσας ]
Η Σελήνη, «φλογάτη, γελαστή, ζεστή» όπως την χαρακτηρίζει ο Άγγελος Σικελιανός στο «Θαλερό», γεμίζει τον αυγουστιάτικο ουρανό. Σε μια χρονιά με 13 φεγγάρια, δύο φεγγάρια, τον Αύγουστο συνήθως, και απόψε, την τελευταία νύχτα του Αυγούστου, νύχτα δεύτερης υπερπανσέληνου, του μπλε φεγγαριού, ο παρΑξενος ελκυστΗς εξερευνά τη σχέση του νερού με το φεγγάρι:
– από τις θάλασσες τον Αύγουστο, της Annelies Monseré και την ανερχόμενη πειραματική σκηνή του Βελγίου, η οποία παίρνει την εικόνα της θάλασσας ως εννοιολογική αφετηρία διαπλέκοντάς τη με παιδικές μνήμες σε ένα σύνολο που ισορροπεί διακριτικά ανάμεσα στην αυστηρότητα του μινιμαλισμού, των drone και την αρχέγονη παράδοση,
– τον «Ωκεανό, τον Χρόνο και τα Αστέρια», από την βρετανίδα τσελίστρια Cecilia Bignall και τον περφόρμερ Elischa Kaminer από την Φρανκφούρτη, που αυτοπροσδιορίζεται ως «γοργόνα που τραγουδά»,
έως τον Σκανδιναβικό βορρά, τη Νορβηγία και τη Σουηδία και:
– τις «Οδύσσειες» του Joel Lundberg, μια ιμπρεσσιονιστική πιανιστική αφήγηση σε υδάτινα μονοπάτια, ένας εξωστρεφής μονόλογος σε ένα αρχιπέλαγο σκοτεινό με φωτεινές αναλαμπές στον ορίζοντα, και
– την θάλασσα της Σελήνης «Månens Hav» της Σουηδής Sofia Nystrand, μια διαλογιστική γαλήνια περιπλάνηση που στρέφει το βλέμμα ψηλά με απορία και ενδοσκόπηση.
Πλαισιωμένοι από τους ήχους των Connie Francis, Αποστόλη Αρμάγου/Ξένια Ροδοθεάτου, Bugge Wesseltoft και Elvis Presley.
Επιμέλεια ήχου: Νίκος Σαβοργινάκης
Επιμέλεια-Παρουσίαση : Μαριλένα Μαραγκού
