Ζουμ Βζουμ βζουμ…
Καλοκαίρι του 1982 βρίσκομαι στη Βιέννη και είμαι έτοιμος να πετάξω με δύο φίλους προς την Νιγηρία που ήταν καλεσμένοι στο Shrine το σπίτι πολυχώρος και στούντιο του Fela Kuti στο Lagos. Το ταξίδι αποφασίστηκε στη στιγμή για μένα. Οι δύο Βιεννέζοι φίλοι μου, φωτογράφοι το είχαν προγραμματίσει. Θα κατέβαιναν για ένα μεγάλο ρεπορτάζ για ένα μεγάλο περιοδικό. Καθυστέρηση δυο ημερών. Ο άνθρωπος τους στο Lagos δεν απαντούσε ! Κακό σημάδι αυτό μου είπαν ..τελικά πράγματι η τοπική αστυνομία και κυβέρνηση της ΝΙγηρίας δεν μπορούσαν να ανεχθούν τις δραστηριότητες του Fela ! Έκαναν ξανά επιδρομή και συνέλαβαν τους πάντες αφού βέβαια διέλυσαν τα πάντα στο τεράστιο σπίτι του. Το ταξιδι ματαιώθηκε. Εγώ βρήκα αντίδοτο εργασιακό και ανέβηκα στη Ζυρίχη για να φωτογραφίσω από κοντά και μέσα στο μεγάλο κοινόβιο στο καρακέντρο της Ζυρίχης , πίσω απο τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης ! Autonomus Jungercentrum Καλό υλικό αλλά δεν ήταν να μένεις μέσα στο ‘κέντρο΄που είχε ξεφύγει και έγραφε οχι άναρχα αλλα εγκληματικά μετά την Δύση του ήλιου. 2 βράδια έμεινα και κάθε πρωί με ξύπναγε δίπλα στο ποτάμι η αστυνομία με τα εκπληκτικά λυκόσκυλα τους. Μου έριχναν μια γρήγορη ματιά και μετα προχωρούσαν.
Και το ένα κέντρο έκλεισε αρον άρον αφού ταλαιπώρησε την corporate ηρεμία των φαρμακευτικών εταιρειών των τραπεζών και της Fifa που βρίσκεται πάνω στο λόφο, αλλά και το άλλο κέντρο, το Shrine έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες απο τον στρατό της Νιγηρίας αφου μπαγλάρωσε τους πάντες. H νεολαία της μιας χώρας που ειχε “τα πάντα” στο ελβετικό καθωπρέπει πιάτο της επαναστατούσε βυθισμένη στη ντρόγκα , ενώ η άλλη που αγωνίζονταν για ατομικές ελευθερίες έδινε το κακό παράδειγμα και οι κολονέλοι τους δεν το άντεχαν.
Λουκέτα όλων των ειδών για όλα τα είδη καταστάσεις και κατηγορίες.
Κάθε φορά που ακούω αυτό το κομμάτι με τον Fela Kuti το μυαλό στροβιλίζει στο καλοκαίρι εκείνο. Το φεστιβάλ Jazz του Montreux τα είχε όλα. Η συνάντηση με τον David Byrne και Jerry Harisson ήταν στο μενού αλλά τα κυρίως πιάτα που έμοιαζαν με ιπτάμενους δίσκους ήταν το μαγικό πρώτο κονσέρτο στην Ευρώπη των Lounge Lizards και πρωινό με τον John Lourie και η συνάντηση με τον πλανήτη Brazil . Gil , Nascimiento, Tiso …
H μουσική δεκαετίες μετά παραμένει τουλάχιστον για μένα magic carpet ride . Βλέπεις εδώ ακους το άλλο και ξαφνικά πατάς στο χαλί στη μελωδία και εκτοξεύεσαι σε άλλη ήπειρο.
Music is best
==========================================
Ο Γιώργος Μαρκάκης ταξιδεύει σε όλο τον πλανήτη ανάμεσα σε διαφορετικές γλώσσες, κράτη και έθνη, σε έναν ατελείωτο πολύχρωμο ωκεανό της μουσικής.
Ώρα αναχώρησης κάθε μεσάνυχτα από Δευτέρα – Παρασκευή αλλά και στις 14.00 το μεσημέρι του Σαββάτου, για να κάνουμε τον γύρo του κόσμου με όχημα τους ρυθμούς, τις μελωδίες και τις μουσικές του κόσμου.
==========================================