Strauss , Wagner και Fela
Μπορεί να ξεκίνησαν μικρά παιδιά να παίζουν μουσική με εμβατήρια Strauss , Wagner* αλλά με τις νότες που παίζουν περίεργα παιχνίδια και συμφωνικές σήμερα μαθαίνουν μια απο τις πάντα inox αξίες της Δημοκρατίας. Αξίες που έχουν να κάνουν με ανεκτικότητα και ισότητα μεταξύ των λαών των Φύλλων αλλά και των Ηπείρων. 
Ποιός είπε πως η αρχαία πηγή της egalite & fraternite που άρχισε να αναβλύζει και Γαλλικά δεν μπορεί να μπαζωθεί και να φράξει. Γυρίστε γύρω σας και δείτε πόσα ανατρεπόμενα αξιών κυκλοφορούν στην περίοδο των Σοφιστών που περνάμε και πάλι εδώ και πολλά TVχρόνια ;
Η μουσική αυτή παρέα δείχνει πόσο ωραία μπορεί να συνδυαστεί η η Βόρεια μέθοδος με τον Νότιο αυθορμητισμό αφού παρακινεί σε χορό και όχι σε War Dance.
Ε ναι λοιπόν είναι μουσικό θέμα αλλά είναι και θέμα κοινωνικό είναι και πολιτικό στα χρόνια που το εκκρεμές τραβιέται και το τραβάνε ταυτόχρονα και παράλληλα -αφού έχει ανοδικά ρεύματα λόγω του οικονομικού πατατράκ που χτύπησε τις τράπεζες και την άφρονη απληστία και που εκδηλώνεται σε κάθε μεριά του πλανήτη με διαφορετικό τρόπο -όπως και στην δική μας χώρα. Η μεριά του Πεισίστρατου πάντα φανερώνονταν στην αναμπουμπούλα και την κρίση των νομισμάτων. Τα μεγάλα ψάρια άλλωστε στα λιμάνια τα πιάνεις όταν το νερό είναι θολό και αυτά μπαίνουν για να κάνουν φαγοπότι από τους γύρω υπόνομους που εκβάλλουν εκεί. Στο ίσιωμα δεν τρώγονται τα γρανάζια μεταξύ τους Δεν έχουν λόγους να έρθουν σε επαφή σκληρή ανάμεσα τους αφού υπάρχει λίπανση και ο κινητήρας δεν ζορίζεται.
Η λεωφόρος Πεισίστρατου πάντα διασταυρώνονταν με το μονοπάτι Κλεισθένη Ενα μονοπάτι που είναι χωματόδρομος με περάσματα πραγματικούς στενωπούς κάτω απο βράχια και έντεχνες καθιζήσεις εδαφών αλλά και εκλογικών κομματ(ι)ών και αρκετούς πελταστές που βαράνε για να πουλήσουν την πραμάτεια τους και τα ιδεώδη (τους).
Πριν 100 χρόνια στην άκρη αυτής της Ευρώπης που λέγεται Γερμανία που έγλυφε τις πληγές της από το Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε να μεγαλώνει ο μύκητας που ονομάζονταν εθνικοσοσιαλισμός και που άρχισε να μαγνητίζει λόγω των ωραίων του χρωμάτων και να ανθίζει σε μπουκέτα μετά το 1933 με τα γνωστά παγκόσμια επακόλουθα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σημερα 100 χρόνια μετά η Γερμανία δείχνει ένα τελείως διαφορετικό προφίλ από τα παιδιά της ενοχικής μεταπολεμικής γενιάς που μεγάλωσε έχοντας γνώση για τα εγκλήματα και τις βαρβαρότητες που αποκαλύπτονταν για μισό και πλέον αιώνα αφότου κλείσανε τα κρεματόρια. Το μήνυμα της πράσινης γενιάς που αρχίζει να ωριμάζει ακόμα και για καγκελαρία θα το πάρουν αν δεν το έχουν πάρει ήδη όλα τα υπόλοιπα κόμματα έτσι ώστε να διεκδικήσουν την ψήφο δεκάδων εκατομμυρίων με σύνεση και εγκράτεια και προπάντων προγραμματική και ουσιαστική οικολογική πολιτική συνείδηση απέναντι στους ουρανοξύστες της Φραγκφούρτης του City και της Wall street.
Το κύριο όμως μήνυμα κατά την άποψη μου σήμερα είναι αυτό το Ωδικό που βγαίνει από τα χείλη αυτών των παιδιών της Γερμανίας και των Κάτω αλλά και των Πάνω…Χωρών καθοδηγούμενα από τον Νιγηριανό Lekan Babalola που διδάσκει το μήνυμα του αξέχαστου συμπατριώτη Fela Kuti. Δέστε αυτό το βίντεο !
* η πρόταση του Woody Allen “I just can’t listen to any more Wagner, you know…I’m starting to get the urge to conquer Poland.” μπορεί να σε κάνει να γελάς αλλά δεν παύει να είναι κλαυσίγελως . Σκεφτείτε πόσα εκατομμύρια σολδάτων πέθαναν στη πρώτη γραμμή παρακινούμενοι από τα τύμπανα και μόνο του πολέμου χωρίς να ξέρουν το νόημα της συμφωνίας πίσω από την πλάτη τους ! Οι νέοι παιάνες μπορεί να ντύνονται με την πλαστική λεοντή ακόμα και με διαβρωμένο πνευματικά heavy metal σε ηλεκτρονικά παιχνίδια που σκοτώνεις αντί για κουνέλια ανθρώπους.
14:00 Ξεκινά η μεσημβρινή 2ωρη “Ωδική Βοήθεια” με τον γιώργο μαρκάκη
Να ΄στε πάντα “ηλιόλουστα και σκιερά”