Με αφορμή την συναυλία στο Ηρώδειο, όπου μαζί με εκπροσώπους της νεώτερης γενιάς τιμούν τον Γιάννη Σπανό, η Τάνια Τσανακλίδου διαλέγει από τα τραγούδια του Γιάννη Σπανού που έχουν τραγουδήσει άλλοι και συζητάμε μαζί της γι’ αυτά και τον Γιάννη Σπανό: «Κίτρινη πόλη», «Ένα καλοκαίρι», «Πέφτει μια βροχή», «Άνθρωποι μονάχοι», «Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι» και «Σπασμένο καράβι», «Λιναρντό», «Οι Κυριακές στην Κατερίνη», «Πως να σε λησμονήσω», «Έξοδος κινδύνου», «Προσωπικά», «Ούτε που ρώτησα»…
Παράλληλα, ακούμε και κάποιες ιδιαίτερες αλλά ελάχιστα ακουσμένες στιγμές από την κοινή τους δισκογραφία. Είναι δύο οι δίσκοι του Γιάννη Σπανού με την Τάνια Τσανακλίδου. Στα χρόνια του ’80. «Φίλε…» και «Της βροχής και της νύχτας». Μαζί του όμως ήταν και η αφετηρία της. Στον «Μορμόλη»: «Με πιάνει το παράπονο και κλαίω /να βλέπω κήπους σφαλιστούς /στα κάγκελα παιδιά σκαρφαλωμένα /να λαχταρίζουν τους κισσούς /Με πιάνει το παράπονο και κλαίω /που έχουν άλλοι τα κλειδιά /κι αφήνουν έρημους βουβούς τους κήπους /να ζουν σε τέτοια μοναξιά/ Με πιάνει το παράπονο και λέω /δε θα ‘ρθει κάποτε η στιγμή / να ρίξουν τα παιδιά τους φράχτες /κάτω να μπουν και να χαρούν τη Γη».
Ιστορίες τραγουδιών και ανθρώπων, στο διάστημα μιας 50ετίας.
Πάντα, με τη διάθεση του «Παρ’ το αλλιώς… θα βρεις!».
ΥΓ: Την εικόνα της εκπομπής διαμόρφωσε για μας ο Πέτρος Παράσχης.
