…Ο λύκος είναι αναμφισβήτητα εδώ. Κυκλοφορεί στους παγωμένους δρόμους, παρανοϊκός και δολοφόνος.
Άλλοι λένε ότι είναι προϊόν Κινέζικου εργαστηρίου, άλλοι ότι είναι ερασιτέχνης λοιμωξιολόγος, άλλοι πως είναι ανάλγητος ρέκτης της εξουσίας και άλλοι ότι είναι διαμάντι παιδί και έχει πάρει και Proficiency.
Δεν ξέρω τι από όλα αυτά είναι πραγματικότητα, ξέρω όμως πως όλοι φυλαγόμαστε κουρβερτωμένοι, από τα δόντια του. Όλοι εκτός από την Κοκκινοσκουφίτσα, που σαν να μη συμβαίνει τίποτα, βγαίνει στους δρόμους με το καλαθάκι της και τραγουδάει όπως στο υπέροχο τραγούδι με το οποίο ξεκινήσαμε, του Δημήτρη Σίντου και του Κωνσταντίνου Πλούσιου με τη μαγεμένη φωνή της Ανατολής Μαριόλα.
Τραγουδάει η Κοκκινοσκουφίτσα γιατί έχει τραγούδι ολοκαίνουργιο και σπαρταρτιστό να πει και αν δεν το πει θα σπάσει η καρδιά της.
Όπως κάθε τέταρτη Τετάρτη, είμαστε εδώ στο Δεύτερο για να την εντοπίσουμε και να την πάμε στο σπίτι της γιαγιάς και των ακροατών, να την σώσουμε όλοι μαζί, να την ακούσουμε και να χορέψουμε, να βαλαντώσουμε και να αναστατωθούμε. Καινούργια τραγούδια, καινούργιων παιδιών που αξίζει να μάθετε.
Τραγούδια που βγήκαν σε μια εποχή που τα κάνει να δείχνουν πως δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Η μοίρα τους όμως είναι ο ήλιος. Είναι να ακουστούν και να αγαπηθούν.
