Μίκη Θεοδωράκη: “Κώστας Καρυωτάκης”
Όπερα σε δύο πράξεις. Λιμπρέτο του συνθέτη, βασισμένο σε ποιήματα του Καρυωτάκη, αλλά και του Κώστα Βάρναλη. Πρωτοπαρουσιάστηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1987 στην Αθήνα από την Εθνική Λυρική Σκηνή.
“Όλα θυμίζουν το ίδιο τραγούδι.
Το τραγούδι αν σωπάσει, θα σωπάσουν”.
Ένας χρόνος χωρίς τον Μίκη, κι ένας ποιητής από το παρελθόν, έρχεται αυτό το Σάββατο να μας προειδοποιήσει για το μέλλον. Στον “Καρυωτάκη”, έργο που πρωτοπαρουσιάστηκε στα 1987, ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης τοποθετεί περιπλανώμενο τον Ποιητή, να συνδιαλέγεται με τους Έλληνες, την ώρα που ονειρικές αλλά και επίγειες φιγούρες πλαισιώνουν την πορεία του – με προεξάρχουσες, τη μορφή του Θεού Διονύσου και της Ρωμιοσύνης. Θα λάβει άραγε τα μηνύματα ο λαός; Θα τα κάνει ζωή, θα τα κάνει όπλο; Ή μήπως τα ποιήματα θα συνεχίσουν να κοιμούνται αιχμάλωτα και ακίνδυνα, μέσα στην προστατευμένη λογοτεχνική τους υπόσταση;
Η Μελίνα έλεγε ότι όταν θέλει να νοσταλγήσει, ακούει Χατζιδάκι. Και Θεοδωράκη, όταν θέλει να ονειρευτεί. Ας ονειρευτούμε λοιπόν κι εμείς το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου, παρέα με έναν θεό, μια ιδέα, έναν ποιητή, έναν λαό που ξεχνά, έναν λαό που θυμάται, μια μούσα, και έναν αξέχαστο μουσουργό.
Παραγωγή – παρουσίαση: Γιάννης Φίλιας
