Marguerite Duras, Η «μεγάλη ερωτική» της Γαλλικής Λογοτεχνίας / Ο Τελευταίος Εραστής [ΙΒ’ Μέρος, τελευταίο]
«Πεθαίνετε από εξάντληση, επειδή κοιτάξατε υπερβολικά τον κόσμο. […] επειδή ήπιατε πολύ, ουίσκι, κόκκινο κρασί, κάθε είδους αλκοόλ, επειδή καπνίσατε υπερβολικά, πάρα πολλά πακέτα Ζιτάν άφιλτρα, επειδή αγαπήσατε υπερβολικά, κάθε είδους εραστές […] πεθαίνετε από τους υπερβολικούς θυμούς για τις αδικίες του κόσμου, την ανυπόφορη φτώχεια […] Πεθαίνετε επειδή γράψατε τόσο πολύ. Πιστεύω ότι δίχως το γράψιμο θα είχατε γίνει εγκληματίας. Θα είχατε δολοφονήσει το κακό του κόσμου. Θα είχατε γίνει τρελή για το καλό.»
«Σας βλέπω σ’ όλα τα μπαρ των ξενοδοχείων, μέσα στη νύχτα […] Θα πίναμε ουίσκι μέχρι το πρωί σ’ εκείνο το μπαρ στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία. […] Προσπαθώ να σας αγαπήσω περισσότερο. Ποτέ δεν είναι αρκετό. Κι όλα αυτά τα βιβλία τα γραμμένα από εσάς, αυτό το Όνομα, Ντυράς, τι είναι; Ερωτικές ιστορίες. Η ιστορία κάποιου που λέει: αγαπώ.»
Yann Andréa: «Εκείνος ο Έρωτας»
Στην εκπομπή της Τρίτης 30/07/24, η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΥΡΙΑ στο τελευταίο μέρος του αφιερώματος στη «μεγάλη ερωτική» της Γαλλικής λογοτεχνίας, τη Μαργκερίτ Ντυράς γεφυρώνοντας την απόσταση ανάμεσα στον πρώτο της εραστή (του ημιαυτοβιογραφικού έργου της «Ο Εραστής» που ακούσαμε στις προηγούμενες εκπομπές) και στον τελευταίο: ο Γιαν Αντρέα χτύπησε την πόρτα της Ντυράς (σ’ ένα ξενοδοχείο όπου διέμενε άλλοτε και ο Προυστ) το καλοκαίρι του 1980 στην Τρουβίλ – αφού πρώτα, σε μια πρωτοφανή επίδειξη αφοσίωσης που άγγιζε τα όρια της ιδεοληπτικής προσήλωσης, της έστελνε αναρίθμητα γράμματα για πέντε χρόνια. Τους χώριζαν σχεδόν τέσσερις δεκαετίες -εκείνη ήταν 66 ετών, αυτός μόλις 28-, όμως από τότε δεν αποχωρίστηκαν ο ένας τον άλλο. Δεκαέξι χρόνια ζωής που τη μοιράστηκαν ένα «ιερό τέρας» της λογοτεχνίας κι ένας εραστής, που, παρά την οικειότητά τους, της μιλούσε πάντοτε στον πληθυντικό και δεν την απομυθοποίησε ποτέ: η Ντυράς ήταν ως το τέλος το «ιερό τέρας».
Συγγραφή / επιμέλεια κειμένων-παραγωγή-παρουσίαση: Ευαγγελία Κουλιζάκη
(φωτό: η Marguerite Duras με τη Romy Schneider και τη Μελίνα Μερκούρη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «10.30, Καλοκαίρι Βράδυ», που βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημά της και σκηνοθέτησε ο Jules Dassin, 1966 | η Marguerite Duras και ο Yann Andréa)
