«Διόνυσε καλοκαίρι μας»: Ένας δίσκος, μια ιστορία, μια εποχή (1972)
Τρίτη 02/07/24, 9 με 10 το βράδυ, στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα και στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7.
Η πρώτη δισκογραφική συνεργασία του Σταύρου Ξαρχάκου με τον Νίκο Ξυλούρη και με τη συμμετοχή της πολύ νέας Αφροδίτης Μάνου. Το «Πώς να σωπάσω μέσα μου», το «Ράβε ξήλωνε» που πρωτακούστηκαν εκεί, έγραψαν αργότερα τη δική τους ιστορία. Ο δίσκος αυτός όμως, ήταν μάλλον μια δισκογραφική …αποτυχία της εποχής. Ωστόσο, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να τον ακούσουμε ολόκληρο σήμερα κι όχι μόνο για ιστορικούς λόγους… Περιλαμβάνει μια ενδιαφέρουσα σπουδή του Σταύρου Ξαρχάκου για έναν νεότερο – τότε – ήχο. Με φυσικά όργανα, ελληνικά ή της ευρύτερης Ανατολής, που τότε δεν συνηθίζονταν. Αλλά και με τον χαρακτηριστικό ηλεκτρισμό των αρχών του ’70.
Ο Ξαρχάκος έχει κάνει ανάλογες δοκιμές λίγο νωρίτερα στον δίσκο «Ξαρχάκος και Κόκοτας» αλλά η φωνή του Νίκου Ξυλούρη τοποθετεί σε άλλη βάση ένα τέτοιο ήχο. Ο Ξυλούρης κάπου εκεί ολοκληρώνει την πρώτη φάση της συνεργασίας του με τον Μαρκόπουλο, στη δισκογραφία και στη σκηνή ( «Χρονικό», «Ριζίτικα», «Ιθαγένεια» και «Λήδρα» ). Η Αφροδίτη Μάνου έχει μόλις τραγουδήσει τα τραγούδια του Γιάννη Σπανού για την ταινία «Εκείνο το καλοκαίρι». Τα τραγούδια του «Διόνυσε καλοκαίρι μας», με στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου, Βασίλη Ανδρεόπουλου, Κώστα Κινδύνη και Παύλου Μάτεσι… Λίγο μετά, κάποια από αυτά με τον Νίκο Ξυλούρη, θα βρουν θέση στη «Συλλογή» του Σταύρου Ξαρχάκου για τον Νίκο Ξυλούρη, δίπλα στα τραγούδια του Γκάτσου και το τηλεοπτικό «Ήτανε μια φορά». Και βεβαίως η συνεργασία Ξαρχάκου – Ξυλούρη θα κορυφωθεί με «Το μεγάλο μας τσίρκο». Σήμερα ξανακούμε τα γνωστά και τα άγνωστα τραγούδια, περιγράφοντας τον περίγυρο αλλά και όσα ακολούθησαν.
Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΣΗΜ : Στην εικόνα της ανάρτησης, ο Νίκος Ξυλούρης και η Αφροδίτη Μάνου σε φωτογραφία της εποχής καθώς και δύο από τα εξώφυλλα με τα οποία κυκλοφόρησε ο δίσκος. Το πρώτο, με τη μορφή του Σταύρου Ξαρχάκου αλλά και το πιο πρόσφατο – μιας επανέκδοσης των χρόνων του ’90.
