Παρασκευή 03 Ιουνίου 2022, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα.
Η επιλογή: Η αφετηρία ήταν το «Μαγικό κουτί – Μέρος Δεύτερο». Μια βραδιά στο «Ακροπόλ». Πιστοποίησα για μια ακόμη φορά πόσο προσωπική μπορεί να είναι μια παράσταση φτιαγμένη για πολλούς. Και επίσης… πόσο εύκολα 50 –παρά ένα– χρόνια στη σκηνή μπορεί να είναι η αρχή μιας νεότητας.
Μετά ήταν, ύστερα από μια λειτουργία της Μεγάλης Εβδομάδας. Μεταξύ μέρας και νύχτας, στο μπαλκόνι στο χωριό, κάτι σαν καράβι στα ψηλά του κάμπου, με τη συνοδεία πουλιών και χρωμάτων που άλλαζαν με το σούρουπο. Δεν περιγράφεται μάλλον… Ίσως να μην είχα ποτέ ακούσει με τέτοια προσήλωση το «Μαγικό κουτί» της Τάνιας Τσανακλίδου.
Σταχυολογώντας ότι είχε πει γι’ αυτή την παράσταση, είδα εκείνο το …«έγινε από έρωτα αλλά δεν απέδωσε». Αλλά, είχα καταλάβει ήδη ότι απέδωσε αλλού. Έτσι αποφάσισα ν’ ακούσουμε στην εκπομπή το πρώτο «Μαγικό κουτί». Ακούγοντας παράλληλα την Τάνια Τσανακλίδου να μας μιλάει για την εμπειρία της δημιουργίας και της επί σκηνής παρουσίασης τότε, αλλά και για τις επιλογές του «Δεύτερου Μέρους», τώρα.
Πάντα με τη διάθεση του «Παρ’ το αλλιώς… θα βρεις!».
To ιστορικό πλαίσιο: «Στο θέατρο λειτουργεί η θεατρική σύμβαση που δημιουργεί μαγεία», έλεγε στα 1996 η Τάνια Τσανακλίδου. Και κάπως έτσι, έφτιαξε τότε για πρώτη φορά, ένα θέαμα που «συνδέει τη μουσική, την ποίηση και το θέατρο». Με τα τραγούδια να είναι η αφορμή για την αφήγηση μιας ιστορίας που περικλείει τον έρωτα, το φόβο, τη μνήμη και τη νύχτα. Τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη αλλά και του Σπύρου Περιστέρη, της Ελένης Καραΐνδρου αλλά και της Αφροδίτης Μάνου, του Μάνου Χατζιδάκι αλλά και του Μιχάλη Σουγιούλ, του Σταμάτη Κραουνάκη αλλά και του Γιάννη Σπανού. Με εμβόλιμα αποσπάσματα από τον «Πληθυντικό αριθμό» της Κικής Δημουλά, από το «Άσμα ασμάτων» του Σολομώντα, από το «Ματωμένο γάμο» του Λόρκα αλλά και τη «Μήδεια» του Ευριπίδη. Η μουσική αυτή παράσταση ηχογραφήθηκε με τον Τάκη Φαραζή στο πιάνο και ανέβηκε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 1996, στη Θεσσαλονίκη. Ξαναπαίχτηκε όμως στη σκηνή του θεάτρου «Ιλίσια» στις αρχές του 1998, με τον Γιώργο Κοντραφούρη στο πιάνο, τον Στράτο Βουγά στο σαξόφωνο και τη συμμετοχή του Νίκου Ζούδιαρη. Τότε μαγνητοσκοπήθηκε και για την τηλεόραση.
Σημείωση: Η φωτογραφία είναι του Παναγιώτη Μουλινού από την παράσταση του 1996. Τη διαμόρφωσε για μας ο Πέτρος Παράσχης, παραλλάσσοντας το εξώφυλλο που ο ίδιος είχε σχεδιάσει το 1998.
