Συνέντευξη του Γιάννη Φέρτη στην Ελένη Κουρτίδου, το 2004, όταν είχε έρθει στη Θεσσαλονίκη με το «Πορτραίτο του Όσκαρ Ουάιλντ» του Μάικλ Μακλιάμορ. Στη Συνέντευξη ο Γιάννης Φέρτης θυμάται την εποχή που έφηβος ακόμα λαχταρούσε να γίνει ηθοποιός, που ξενυχτούσε με ένα όνειρο, να δει τον εαυτό του στη σκηνή, θυμάται την είσοδο του στο Θέατρο Τέχνης ως εξαιρετικό ταλέντο μαζί με την Μάγια Λυμπεροπούλου και την Λήδα Πρωτοψάλτη, τον Κάρολο Κουν που τον έχρισε πρωταγωνιστή, ήδη από το δεύτερο έτος, στην «Ηλικία της Νύχτας» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Την Μελίνα Μερκούρη και το «Γλυκό πουλί της Νιότης», την Ξένια Καλογεροπούλου και τον θίασο τους, τις ελληνικές ταινίες που έπαιζε χωρίς να διαβάζει καν το σενάριο, μόνο και μόνο για να συντηρεί τις παραστάσεις του. Μίλησε για τους φόβους και τις αγωνίες του, τον φόβο να μην ξεχάσει τα λόγια του πάνω στην σκηνή, για εκείνα που του έδιναν χαρά, για τον έρωτα αλλά και την… ανασφάλεια. Ο πρωτότυπος τίτλος του έργου του Μακλιάμορ ήταν «Η σημασία του να είναι κανείς Όσκαρ». Στην ερώτηση «Η σημασία του να είναι κανείς Φέρτης;» είχε απαντήσει «Άνευ σημασίας»…
Εκπομπή Πρεμιέρα, με την Ελένη Κουρτίδου
μια εκπομπή του 9.58 για το Θέατρο, 2003-2007
