Έτσι αρχίζουν τις πιο πολλές φορές οι περιπέτειες
από μια ξαφνική ιδέα / από κάτι εντελώς ασήμαντο
που ωστόσο ανοίγει κόσμους παράξενους…
Η Τοπογραφία Ήχων #4 αποτυπώνειθραύσματα παράξενων κόσμων
που ξεκίνησαν από κάτι εντελώς ασήμαντο όπως:
* το ψηλό γρασίδι που θρόισε στα πόδια της καθώς το Άσπρο Κουνέλι πέρασε βιαστικά (Λιούις Κάρολ / Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων)
* μια στενή σκάλα που ενεργοποιεί το μοναδικό στριφογύρισμα μιας σβούρας (Νίκη- Ρεβέκα Παπαγεωργίου/ Η Σβούρα)
* τη στιγμή που μια γυναίκα αρχινάει να σκέφτεται έναν άντρα και τότε το δάσος παίρνει να μεγαλώνει (Νίκη- Ρεβέκα Παπαγεωργίου- Το δάσος που μεγαλώνει)
* ένα κουτάκι, εκεί όπου μια χορεύτρια μαζεύει τα άστρα (Νίκη- Ρεβέκα Παπαγεωργίου / Χορεύτριες)
* το κεφάλι ενός λύκου που ακουμπάει στα γόνατα της κοκκινοσκουφίτσας (Ζιλμπέρ Λασκώ / Η Κοκκινοσκουφίτσα, παντού)
* δυο παιδιά που κάθονται αντικριστά σε ένα τραπέζι κάτω από το φως μιας λάμπας (Ράινερ Μαρία Ρίλκε / Κείμενα για τη Μουσική )
* τον ξανθό Ζακ που παίζει στο πιάνο μουσική και ταράζει τα νερά (Ηλίας Βενέζης / Γαλήνη)
Τα θραύσματα των παράξενων αυτών κόσμων τοπογραφούνται σε μουσικό χάρτη, παραμυθικό, των Pink Floyd, Australian Art Orchestra, Bitchin Bachas, Colleen.
Μουσική τίτλων + Ηχητική επεξεργασία : Στέλιος Εφεντάκης