Η Μαρία Λαϊνά από το Τρίτο
«Έζησα με αναίδεια και μοναξιά» θα γράψει η σπουδαία Μαρία Λαϊνά σε ένα από τα ποιήματα της τελευταίας – προσώρας – συλλογής της με τίτλο «Ό,τι έγινε – άνθρωποι και φαντάσματα» (Εκδόσεις Πατάκη).
Έζησε με αναίδεια και μοναξιά και γράφει (είτε στο θέατρο και στα πεζά κείμενα, είτε στην ποίηση) όπως ζει. Με μια λεπτουργημένη αναίδεια που μοιάζει να είναι η αντανάκλαση της ευγενούς και μοναχικής της ύπαρξης. Γράφει δηλαδή, με την ελευθερία του ανθρώπου που αντικρίζει το απέραντο τοπίο της ύπαρξης, με την πληγή που αφήνει πίσω του ο ρεμβασμός που έχει προ πολλού χαθεί. Γράφει τα ποιήματα με το δάχτυλο πάνω στην ανάσα της στο χνωτισμένο τζάμι. Μόνο που δεν ξέρεις (άλλωστε και η ίδια μοιάζει να μην το ξέρει) αν βρίσκεσαι μέσα ή έξω από το σπίτι.
Ο Κώστας Καναβούρης διαβάζει απόψε ποιήματα από αυτή τη συλλογή.
Πάντοτε με μουσικές εξαίσιες.
(απόσπασμα)
Τι κρίμα
Ο ρεμβασμός μου έχει χαθεί
κι οι λεπτεπίλεπτες αισθήσεις.
Σ’ άλλα παλιότερα φθινόπωρα
κυλούσα μέσα στη βροχή και την ομίχλη
νωχελικά και μάλιστα
με κάποια αβροφροσύνη
προς τους άλλους.
Τώρα πια, όχι•
τώρα, η θλίψη και ο πόνος
με κάνουν άξεστη
προτού καν γράψω δύο λέξεις.
Τι κρίμα
ο καιρός μου πέρασε
πρέπει να επιστρέψω το αηδόνι μου στο δέντρο.
Παραγωγή-Παρουσίαση: Κώστας Καναβούρης