Ποίηση του μακρινού λυγμού
Είναι περίεργο αυτό που καταφέρνει στις ευλογημένες στιγμές της η ποίηση: να είναι τόσο στέρεα και ταυτόχρονα να είναι εύθραυστη τόσο, που νιώθεις την ανάγκη να την αγαπήσεις για να την προστατεύσεις. Αυτό καταφέρνει η Δήμητρα Κωτούλα με την συλλογή της «Θα ήσουν παντελώς ανυπεράσπιστος» (Εκδόσεις Πατάκη-Patakis Publishers).
«Ποιήματα της λευκής σελίδας» είναι ο χαρακτηριστικός υπότιτλος, δηλωτικός της αγωνίας για την ανθρώπινη κατάσταση, την ανθρώπινη συνθήκη και το φανέρωμά της στο ακατάγραπτο χάος. Αυτή την διαρκή αμάχη, αφού η λευκή σελίδα δεν είναι ποτέ λευκή σημαία, γιατί μέσα στην ποίηση κανείς δεν είναι ανυπεράσπιστος. Έχει πάντοτε σύμμαχο τον μακρινό λυγμό του όντος.
Την εκπομπή πλαισιώνουν εξαίσιες μουσικές των: Jim Brickman, Philip Glass, Philip Wesley, Robert Schumann.
(απόσπασμα)
Καταχείμωνο – χωρίς πάθος
χωρίς να σκέφτομαι τίποτε.
Ντρέπομαι
για το απονενοημένο αυτό διάβημά μου
τον υπερβάλλοντα ζήλο
τη ρακένδυτη προσευχή μου.
Υπάρχει μια ρωγμή στο ταβάνι.
Θα μπορούσα να συνεχίσω το ποίημα
για λίγο ακόμα
αλλά με εμποδίζει το μαύρο σ’ αυτήν την πληγή.
Παραγωγή-Παρουσίαση: Κώστας Καναβούρης
