Dante Alighieri, ”Καθαρτήριο”
ΑΣΜΑ 28: Ο Δάντης εισέρχεται στο πανάρχαιο δάσος της Εδέμ, απολαμβάνει την ιδεώδη ευκρασία. Στην απέναντι όχθη ενός ποταμού βλέπει τη Ματίλντα, προπομπό της Βεατρίκης, που συλλέγει άνθη. Η Ματίλντα τού εξηγεί τη φύση του επίγειου Παραδείσου, του μιλάει για τα δυο ποτάμια που κυλούν εκεί -τη Λήθη (που κάνει να ξεχνάς τα αμαρτήματα) και την Ευνόη (που κάνει να θυμάσαι τα αγαθά έργα)- και για τον χρυσό αιώνα που ύμνησαν οι παλαιοί ποιητές.
ΑΣΜΑ 29: Ο Δάντης, ο Βιργίλιος και ο Στάτιος βρίσκονται στον επίγειο Παράδεισο, μαζί με τη Ματίλντα. Μπροστά στα έκθαμβα μάτια τους εκτυλίσσεται μια μεγαλειώδης αλληγορική λιτανεία.
(φωτό: Gustave Doré, ”Καθαρτήριο – Ματίλντα”)
