ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΟ ΜΑΕΣΤΡΟ RUDOLF MORALT (1902-1958) (ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ)
Richard Wagner: Parsifal: πρώτη πράξη (συνέχεια).
Λαμβάνουν μέρος – κατά σειρά εμφάνισης – οι καλλιτέχνες:
Gurnemanz, γηραιότερος ιππότης του Δισκοπότηρου, ο βαθύφωνος Ludwig Weber.
Parsifal, ο τενόρος Günther Treptow.
Kundry, η υψίφωνος Anny Konetzni.
Titurel, πατέρας του Amfortas, ο μπασοβαρύτονος Hans Braun.
Amfortas, βασιλιάς της Αδελφότητας του Δισκοπότηρου, ο μπασοβαρύτονος Paul Schöffler.
Συμμετέχουν τέσσερεις ακόλουθοι, η Αδελφότητα των Ιπποτών του Δισκοπότηρου, νέοι άνδρες, αγόρια και μια φωνή από ψηλά.
Τη Χορωδία της Κρατικής Όπερας και τη Συμφωνική της Βιέννης διευθύνει ο Rudolf Moralt. Ραδιοφωνική ηχογράφηση, Οκτώβριος, 1948.
“…Ακούγονται κραυγές από τη λίμνη: κάποιος κυνηγός σκότωσε έναν άγριο κύκνο. Ο Gurnemanz βλέπει έναν άγνωστο νέο, με τόξο στο χέρι. Όταν τον ρωτά αν σκότωσε τον κύκνο, εκείνος απαντά με υπερηφάνεια πως μπορεί να πετύχει οτιδήποτε πετά. O Gurnemanz τον επιπλήττει, λέγοντας πως βρίσκεται σε ειρηνικό και ιερό τόπο. Δείχνοντας το άψυχο σώμα του πτηνού, ρωτά τον κυνηγό σε τι έφταιξε ο κύκνος. Νοιώθοντας τύψεις, ο νέος σπάει το τόξο και το πετά. Ο Gurnemanz τον ρωτά διαδοχικά, από πού κατάγεται, ποιος είναι ο πατέρας του και ποιος τον έστειλε σε αυτόν τον τόπο. Σε κάθε ερώτηση όμως ο άγνωστος άνδρας απαντά με τη φράση “δεν ξέρω”. Όταν ο Gurnemanz ρωτά το όνομά του, εκείνος λέει πως στο παρελθόν είχε πολλά ονόματα. Τώρα όμως δε θυμάται κανένα από αυτά…”
Ερευνα-Παραγωγή-Παρουσίαση: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΛΟΥΣΤΑΣ
