Ζαν Κλωντ Ιζζό
“Το μαύρο τραγούδι της Μασσαλίας” (μέρος Β’)
Κάναμε μια βόλτα στα βότσαλα της μικρής παραλίας και μετά καθίσαμε στα βράχια. Η νύχτα ήταν εξαίσια. Ο φάρος του Πλανιέ υποδήλωνε από μακριά το ακρωτήρι. Η Λεϊλά έγειρε το κεφάλι της στον ωμο μου. Τα μαλλιά της μύριζαν μέλι και μπαχαρικά. Το μπράτσο της γλίστρησε κάτω από το δικό μου και μου ‘πιασε το χέρι. Το άγγιγμά της με τάραξε. Δεν πρόλαβα ν’ αποφύγω τα δάχτυλά της. Και βάλθηκε ν’ απαγγέλει ένα ποίηματου Μπρωκιέ στα αραβικά:
Να ‘μαστε σήμερα χωρίς σκιά μήτε μυστήριο
Σε μια φτώχια που το πνεύμα έχει ξεχάσει
Δώστε μας πίσω την αμαρτία και τη γεύση της γης
Που κάνουν τα κορμιά μας ν’ ανάβουν, να τρέμουν, να δίνονται.
Βγαίνοντας έξω ο ήλιος με χτύπησε καταπρόσωπο. Ήταν σαν να επέστρεφα στη ζωή. Την πραγματική ζωή. Όπου η ευτυχία είναι η συσσώρευση πολλών ασήμαντων μικρών τίποτε. Μια ηλιαχτίδα, ένα χαμόγελο, ρούχα που στεγνώνουν σ’ ένα παράθυρο, ένας πιτσιρικάς που ντριπλάρει μ’ ένα κονσερβοκούτι, μια μελωδία του Vincent Scotto, ένα ελαφρύ αεράκι στο φουστάνι μιας γυναίκας…
Ακούμε:
*Calvin Russell
*Anouar Brahem
*Lightnin’ Hopkins
*Astor Piazzolla + Gerry Mulligan
* Vincent Scotto
* Dizzy Gillespie
Επιμέλεια, αφήγηση: Afroditi Kosma
Ηχοληψία, ηχητική επεξεργασία: Κατερίνα Λαπαδάκη
*
Ζαν- Κλωντ Ιζζό
“Το μαύρο τραγούδι της Μασσαλίας”
Μετάφραση: Ριχάρδος Σωμερίτης
Αθήνα, 1999