“Ondjaki: Οι διάφανοι”
(2η εκπομπή)
…
είμαστε η συνέχεια αυτού που μας έχει δοθεί να είμαστε. το ανθρώπινο είδος προχωρά, σκοτώνει, προοδεύει, απομαγεύεται, παραμένει, η ανθρωπότητα είναι άσχημη -με όψη φιλάσθενη και μυρωδιά σήψης, αλλά παραμένει
γιατί ο πυρήνας της είναι καλός
[ από τις σημειώσεις του συγγραφέα ]
~
…στον ήχο της μουσικής, σιγόπιναν το επονομαζόμενο εθνικό ποτό της Αγκόλας, το ουίσκι, ενώ ταυτόχρονα επιδίδονταν στην παλιά τους συνήθεια να αφήνουν τα λόγια να κυλούν ελεύθερα και αργά, χωρίς μεγάλη συνοχή, σύμφωνα με την παλιά συνήθεια των δύο αυτών φίλων, το σχήμα ήταν πάντα το ίδιο, κάθε φορά ο Αϊρόζα μεθούσε και γινόταν θλιμμένος, μελαγχολικός και αστείος, με μάτια ορθάνοιχτα, υγρά…
– η φαντασία, η φαντασία… να κάνεις χρήση αυτής της ικανότητας που μας διαχωρίζει από τα άλλα όντα. η πέτρα δεν φαντάζεται, περιμένει. το λουλούδι δεν φαντάζεται, ανθίζει. το πουλί μεταναστεύει, η φάλαινα κολυμπάει. το άλογο καλπάζει. εμείς φανταζόμαστε…. κι αυτό αποτελεί μέρος της ευτυχούς συνθήκης μας ως ανθρώπινων όντων, αποτελεί μέρος της συνθήκης μας ως ελεύθερων όντων, φυλακισμένοι, έγκλειστοι, δυστυχισμένοι, την τελευταία στιγμή της ζωής μας, φανταζόμαστε…
Ακούμε:
* Egberto Gismonti
* Badi Assad
* Chris Rea
* Rui Mingas
* Baden Powell
* Livia + Arthur Nestrovski
Επιμέλεια, αφήγηση: Afroditi Kosma
Ηχητική επεξεργασία: Nick Sabor
* Ondjaki : Οι διάφανοι
Μτφ: Μαρία Παπαδήμα (Maria Papadima)
Αθήνα, 2019