ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ
«Ελπίζω να με θυμάσαι», είπε κοιτάζοντας μακριά στον ορίζοντα.
«Ελπίζω να με ξεχάσουν» απάντησε ένα παιδί που το κυνηγούσαν.
«Ελπίζω να μη χαθείς» ξαναείπε τόσο σιγά που ούτε καν ο ίδιος το άκουσε.
«Ελπίζω να μη φοβάσαι», ψιθύρισε μια άγνωστη φωνή κι αυτή τη φορά ο ήρωάς μας δε θύμωσε: άρχισε να ψάχνει από πού ερχόταν η φωνή.
«Είναι πράγματα που δυσκολεύεσαι να πιστέψεις πριν πάς στον πόλεμο» γράφει ο Σελίν κι ο ήρωας της σημερινής ραδιοφωνικής ταινίας συνεχίζει εκείνο το ταξίδι, που τελευταία προχωράει όλο και πιο βαθιά στην άκρη της νύχτας: εκεί που βρίσκει δύσκολα μικρές χαραμάδες φωτός. Θυμώνει κι αντιστέκεται κι επιμένει πώς όλα -ακόμα κι ο θάνατος- κρύβουν ένα μικρό, έστω, φωτάκι στην άκρη τους· πώς κάθε άνθρωπος συναντάει κάποτε την «μάρκα» του και για αυτό πρέπει να συνεχίσει να ψάχνει· πώς τίποτα δε συμβαίνει για να χαθεί· πώς η ματαιότητα είναι μια παγίδα που γίνεται πλάνη και μας τροφοδοτεί με φόβο. Τότε συνειδητοποιεί πώς μεγαλώνοντας γίνεται κανείς αυτό που ήθελε, είτε αφήνεται να τον υποτάξει ο φόβος και τα ύπουλα δαιμόνια του που υπονομεύουν λίγο λίγο αυτό που είναι αληθινό ή αυτό που ονειρευόταν να γίνει: και τότε πώς βρίσκει κανείς τον τρόπο της αφύπνισης;
Παραγωγή-Παρουσίαση: Μενέλαος Καραμαγγιώλης
Τεχνική Επιμέλεια: Γιάννης Λαμπρόπουλος