“Haru no umi | Hinemosu notari | Notari kana” (Η ανοιξιάτικη θάλασσα φουσκώνει και πέφτει όλη μέρα απαλά): ένα χαϊκού της άνοιξης, του Yosano Buson (1716-1884).
Haru no Umi στα Ιαπωνικά είναι η θάλασσα την άνοιξη, και έτσι ονομάζεται μια δημοφιλής σύνθεση για koto και shakuhachi που συνέθεσε το 1929 ο τυφλός δεξιοτέχνης Michio Miyagi, από μια ανάμνηση της εικόνας της θάλασσας της Τομονούρας, από την παιδική του ηλικία.
Απόψε ο παρΑξενος_ελκυστΗς αφουγκράζεται τον ήχο μιας άνοιξης μακρινής, σαν ανάμνηση της θάλασσας – από το νησί της Ιαπωνίας: εστιάζοντας στον πειραματικό ήχο της ιαπωνικής ηλεκτρονικής μουσικής :
– με τις μυστικιστικές λέξεις τις Tujiko Noriko, που μεταμορφώνονται με μια σειρά από συναισθηματικά ακουστικά πειράματα σε μια «Ακτή από Μπρούτζο»
– με τις φωνητικές λούπες της Julianna Barwick να διαπλέκονται με τον συνθετικό ήχο της Ikue Mori σε μια κοινή «Ανάσα της Άνοιξης»
– με την Rie Nakajima και τον Ken Ikeda να συνδιαλέγονται μέσα από κινητήρες και μικτά υλικά με συνθετικούς ήχους στα «Μέσα της Άνοιξης»,
πλαισιωμένοι από το κουαρτέτο του John Surman, τον Mark Hollis και τους Pink Floyd.
Επιμέλεια-Παρουσίαση : Μαριλένα Μαραγκού
Επιμέλεια ήχου: Νίκος Σαβοργινάκης
Εικόνα: Katsukawa Shunkō I
Διαδικτυακή ακρόαση: https://www.ertecho.gr/radio/trito/