Giuseppe Verdi: Attila
Τρίπρακτη όπερα με πρόλογο. Λιμπρέτο του Temistocle Solera βασισμένο στο θεατρικό έργο του Zacharias Werner “Attila, König der Hunnen” (Αττίλας, βασιλιάς των Ούννων). Πρωτοπαρουσιάστηκε στις 17 Μαρτίου 1846 στο θέατρο La Fenice της Βενετίας.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μουσικές εποχές του Giuseppe Verdi είναι τα χρόνια εκείνα λίγο πριν από την τριλογία του (Rigoletto – Traviata – Trovatore), το πέρασμα δηλαδή του πρώιμου Verdi προς τη μεσαία του περίοδο. Και εάν στην εργογραφία του Donizetti μετράμε τραγικές βασίλισσες, στον Verdi μετράμε τραγικούς βασιλιάδες (ή δόγηδες), ρόλους γραμμένους συνήθως για βαριά ανδρική φωνή: Nabucco, Francesco Foscari, Attila, Macbeth, Simone Boccanegra, Filippo από “Don Carlo”.
Στον «Αττίλα» όμως, παρά το δραματικό finale του έργου, ο Verdi δείχνει ίσως λίγο λιγότερη συμπόνια από ό,τι στους υπόλοιπους τραγικούς του εστεμμένους, περνώντας ένα πολιτικό μήνυμα απελευθέρωσης της Βενετίας -όπου και πρωτοπαρουσιάστηκε το έργο- από τη δυναστεία των Αψβούργων.
Αυτό το Σάββατο 2 Μαρτίου θα απολαύσουμε τον «Αττίλα» σε μια ηχογράφηση studio του 1972, την οποία υπογράφει με τη μπαγκέτα του ο Lamberto Gardelli και με τις έξοχες ερμηνείες τους οι Ruggero Raimondi, Sherrill Milnes, Carlo Bergonzi και Cristina Deutekom.
Παραγωγή – παρουσίαση: Γιάννης Φίλιας
