Opera Omnia Γιάννης Φίλιας
0:00
0:00 LIVE
ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  90,9 – 95,6
ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 90,9 – 95,6 Mεσογείων 432, Αγία Παρασκευή, TK: 15342, Γραφείο Ρ 109 210 6013167 (Studio), 210 6066807-08 (Γραμματεία – Κοινό) trito@ert.gr

Opera Omnia με τον Γιάννη Φίλια | 06.08.2022

Georges Bizet: “Carmen” – μέρος Β’

Όπερα σε τέσσερις πράξεις. Λιμπρέτο των Henri Meilhac και Ludovic Halévy βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του Prosper Mérimée. Πρωτοπαρουσιάστηκε στις 3 Μαρτίου 1875 στην Opéra-Comique, στο Παρίσι. 

Ένα έργο που δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Μέχρι τις μέρες μας, η “Carmen” παραμένει γνωστή παγκοσμίως ως μία από τις πιο πολυπαιγμένες όπερες. Γεγονός πολύ παράδοξο, όταν το αντιπαραβάλλει κανείς με την αποτυχία της πρώτης παρουσίασής της στο Παρίσι το 1875, χρονιά του θανάτου του συνθέτη Georges Bizet. Η παρουσίαση της ζωής των εξαθλιωμένων, της ανηθικότητας και της ανομίας, καθώς και το τραγικό τέλος, στο οποίο ο ελευθεριάζων κεντρικός χαρακτήρας πεθαίνει επί σκηνής, υπήρξαν πρωτοποριακά στοιχεία για τη γαλλική όπερα και προκάλεσαν πολλές συζητήσεις. Μετά την πρεμιέρα οι περισσότερες κριτικές ήταν αρνητικές και το γαλλικό κοινό γενικά αδιάφορο. Το έργο κέρδισε πρώτα τη φήμη του σε παραστάσεις έξω από τη Γαλλία. Δεν ξαναπαίχθηκε στο Παρίσι παρά το 1883 πλέον.

Ωστόσο ακόμα κι αν δεν ήταν “έρωτας με την πρώτη ματιά” η “Carmen” κατάφερε σιγά σιγά – τόσο μέσα από τη μορφή που έπλασε ο Prosper Merimée στη νουβέλα του, όσο και μέσα από τη μουσική του Bizet – να κατακτήσει το αυτί και το πνεύμα του απλού, του μέσου, αλλά και του πιο εξειδικευμένου θεατή. Και δικαιολογημένα, εφόσον η φιγούρα αυτής της ατίθασης τσιγγάνας λειτουργούσε πάντοτε διττά: έναν ήρωα ή θα τον ποθήσεις, ή θα ταυτιστείς μαζί του. Και η μορφή της Carmen τα πετυχαίνει και τα δύο. Από τη μία δρα ως ένα ισχυρό φεμινιστικού χαρακτήρα πρότυπο – αλλά και ένα γενικότερο πρότυπο ελευθερίας – ώστε να ταυτίζεται κανείς μαζί της, από την άλλη ως ποθητή μορφή, έτσι ώστε το κοινό να εισπράττει την έλξη και τη σαγήνη της κατά την ακρόαση του έργου. 

Αυτή την σαγήνη θα αφεθούμε να νιώσουμε κι εμείς το Σάββατο 6 Αυγούστου, μέσα από μια ηχογράφηση studio του 1969. Εκείνη τη χρονιά κάτω από τη μπαγκέτα ενός μεγάλου Γερμανο-ισπανού μαέστρου, του Rafael Frühbeck de Burgos, μαζεύτηκε μια εξαίρετη παρέα: μια αμερικανίδα Carmen, ένας καναδός Don José, μια ιταλίδα Micaela, ένας έλληνας Escamillo. Πρόκειται φυσικά για τους Grace Bumbry, Jon Vickers, Mirella Freni και Κώστα Πασχάλη.

Παραγωγή – Παρουσίαση: Γιάννης Φίλιας 

σχετικα ondemand