Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αυτή την εβδομάδα σκέφτομαι τον Μάνο Χατζιδάκι. Άλλωστε, γεννήθηκε πριν από 99 χρόνια παρά δύο ημέρες. Όπως έγραφε εκείνος στο τεύχος 62 του περιοδικού Λέξη το 1987, “δε μ’ αρέσει η αναμνησιολογία, την απεχθάνομαι. Είναι χειρότερη κι από μνημόσυνο. Τι πάει να πει μνημόσυνο; Κάποιον που δε θυμάμαι και μια δεδομένη στιγμή, καθορισμένη, οφείλω να τον θυμηθώ. Τους ανθρώπους που έχουν φύγει, αλλά παραμένουν ζωντανοί, τους έχουμε καθημερινά τοποθετημένους μέσα μας και τους κουβαλάμε σ’ ολόκληρη τη ζωή μας”. Πολύ συχνά αυτά τα δευτεριάτικα σημειώματα σχετίζονται με τη σκέψη του Μάνου Χατζιδάκι. Ο τρόπος που πιστεύω ότι σκεφτόταν -από τις αναγνώσεις των κειμένων του και από τα Σχόλια του Τρίτου- παραμένει ζωντανός μέσα μου, ένα είδος φάρου που δείχνει τον δρόμο σε δύσκολες εποχές σαν κι αυτή εδώ. Να, ένα παράδειγμα: Σε γενικές γραμμές οργανώνω πολύ προσεκτικά τις εκπομπές μου γιατί πιστεύω ότι έτσι θα ταίριαζε στο Τρίτο, του οποίου υπήρξε διευθυντής. Υπάρχουν όμως και πράγματα που αφήνω στη διάθεση της στιγμής. Θυμάμαι που έλεγε: “Αντιπαθούμε την οργάνωση εκ βαθέων. Άλλωστε η ανασφάλεια μας προσδίδει νεότητα και η όποια νεότητά μας, σας ελκύει, έτσι δεν είναι;”. Το πνεύμα του δεν είναι απλώς νέο. Έχει τη δύναμη να ανανεώνει κι όλους εμάς, σχεδόν 100 χρόνια από τη γέννησή του.
Κάθε πρωί στις 8.00, ζωντανά, οι εκλεκτικές μας αναζητήσεις ξεκινούν από την αναγεννησιακή μουσική, περνούν μέσα από το μπαρόκ, την κλασική, τη ρομαντική και τη μοντέρνα εποχή και συναντούν τη jazz, singers-songwriters απ’ όλον τον κόσμο, μινιμαλιστές και μετα-μινιμαλιστές συνθέτες, παραδοσιακούς ήχους από ολόκληρο τον πλανήτη, κινηματογραφικές επενδύσεις, θεατρικές ηχογραφήσεις και σύγχρονες μουσικές δημιουργίες που ξεπερνούν κάθε κατηγοριοποίηση.
Καλή ακρόαση 
Παραγωγή-παρουσίαση: Γιώργος Φλωράκης
