Ενδέχεται να είναι ο μοναδικός συνθέτης στην Ιστορία της Μουσικής που δεν ήξερε να παίζει καλό πιάνο. Έπαιζε όμως, κιθάρα! Η ανεξαρτησία του μυαλού του και η άρνησή του να ακολουθήσει τους παραδοσιακούς κανόνες και τύπους τον έβαλαν σε αντίθεση με το συντηρητικό μουσικό κατεστημένο του Παρισιού. Παρόλα αυτά κέρδισε το κορυφαίο μουσικό βραβείο της Γαλλίας – το Prix de Rome – το 1830. Για πολλά χρόνια η κοινή γνώμη της χώρας του διχάζονταν ανάμεσα σε αυτούς που τον θεωρούσαν πρωτότυπη ιδιοφυΐα και εκείνους που έβλεπαν τη μουσική του ως στερούμενη μορφής και συνοχής.
Η Φανταστική Συμφωνία του είναι ένα “φανταστικό” έργο που αξίζει να το ακούσουμε ολόκληρο.
Παραγωγή-Παρουσίαση: Νίκος Ξανθούλης
