Αλαίν ντε Μποττον | Η τέχνη του ταξιδιού/ Το αεροδρόμιο & Τα αεροπλάνα
[ Η απογείωση όμως είναι και ψυχικά ευχάριστη, γιατί η ταχύτατη ανάληψη του αεροσκάφους συμβολίζει κατά υποδειγματικό τρόπο τη μεταμόρφωση. Αυτή η επίδειξη δύναμης μπορεί να μας εμπνεύσει, ώστε να διανοηθουμε κάποιες εξίσου σαφείς και ριζικές αλλαγές στη ζωή μας, να φανταστούμε ότι μια μέρα θα μπορούσαμε κι εμείς να ορθώσουμε το ανάστημα μας πάνω από καθετί που σήμερα μας πλακώνει…
Τα σύννεφα φέρνουν γαλήνη. Κάπου εκεί κάτω, πολύ μακριά, υπάρχουν οι συνάδελφοι και οι εχθροί μας, οι χώροι όπου εδράζονται ολ’ αυτά που μας τρομάζουν, όλα εκείνα που μας θλίβουν, τώρα όμως είναι απείρως μικροσκοπικά, γρατζουνιές μονάχα πάνω στη γη. Όσο κι αν το γνωρίζουμε ότι τα πράγματα παίρνουν άλλη μορφή όταν αλλάζουμε οπτική γωνία, σπάνια αντιλαμβανόμαστε πόσο κοντά στην αλήθεια βρίσκεται αυτό το δίδαγμα όσο τη στιγμή που έχουμε τη μύτη μας κολλημένη στο κρύο παράθυρο, με το αεροσκάφος δάσκαλο μας σε μια βαθιά φιλοσοφία – αν και παραμένει πιστός μαθητής της μποντλαιρικης εντολής:
Πάρε με τρένο! Πάρε με, φρεγάτα, στα πανιά σου! Μακριά! Μακριά! Η λάσπη εδώ με δάκρυ έχει γενει! ]
Ακούμε :
_ Brian Eno / Music for Airports & Taking Tiger Mountain
_ Επιμέλεια, αφήγηση | Αφροδίτη Κοσμά
_ Ηχητική επεξεργασία | Τάσος Μπακασιετας
_ Αλαίν ντε Μποττον/ Η τέχνη του ταξιδιού
Μτφ | Γιάννης Ανδρέου