«Καρόλου Ντίκενς : Χριστουγεννιάτικα διηγήματα»
Επιμέλεια, αφήγηση: Αφροδίτη Κοσμά
Η μαγεία των Χριστουγέννων ανήκει στην παιδική ψυχή και οι εορταστικές Μικρές Δεξαμενές Μελάνης την αγκαλιάζουν με την Ιστορία του παιδιού (1852) και Ένα χριστουγεννιάτικου δέντρο (1850) δύο από τα Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα του Καρόλου Ντίκενς.
«Ποιά είναι η γλαφυρότερη ανάμνηση όλων μας απ’ το χριστουγεννιάτικο δέντρο της δικής μας παιδικής ηλικίας, μέσω του οποίου σκαρφαλώσαμε στην πραγματικότητα;[…]
Εκεί πάνω, ανάμεσα στον αειθαλή ιξό και τα κόκκινα μούρα του, είναι ο Κατρακύλας, με τα χέρια στις τσέπες του: Ποτέ του δεν ξάπλωνε, μα, όταν τον ακουμπούσε κανείς στο πάτωμα, επέμενε να κυλά το χοντρουλό του σώμα δεξιά κι αριστερά, ώσπου να σταματήσει- και τότε τα γουρλωτά, κοκκινωπά του μάτια- σαν του αστακού! – καρφώνοντας πάνω μου, κι εγώ έκανα πως ξεκαρδιζόμουν στα γέλια, μα στην πραγματικότητα είχα τις αμφιβολίες μου για εκείνον. Δίπλα του σχεδόν, είναι ετούτο το διαβολεμένο περίτεχνο κουτί, μέσα απ’ το οποίο ξεπηδά η δαιμονική, μαυροντυμένη μορφή ενός δικαστή με φρικτό, τριχωτό κεφάλι κι ένα κόκκινο, ολάνοιχτο, τσόχινο στόμα – ένας φασουλής, που δεν αντέχεται σε καμία περίπτωση, μα που δεν μπορούσα να απαλλαγώ από δαύτον, γιατί συνήθιζε, άξαφνα, εκεί που δεν το περίμενα, να εκτινάσσεται, μεγαθυμένος, μέσα από ελεφάντινα σκαλιστά κουτιά, στα όνειρά μου…
Όμως, η Σκάλα του Ιακώβ δίπλα του, φταγμένη από μικρά, κόκκινα, ξύλινα τετραγωνάκια που ξεδιπλώνονταν κροταλίζοντας φασαριόζικα το ένα μετά το άλλο, αποκαλύπτοντας το καθένα μια διαφορετική εικόνα που ζωντάνευε, λες με τον ήχο που έκαναν τα μικροσκοπικά κουδουνάκια, ήταν ένα θεσπέσιο θαύμα, μια σπουδαία απόλαυση! »
Ακούμε:
*Benjamin Britten
*Wolfgang Ohmer
*Australian Art Orchestra & Ruby Hunter
*Ralph Vaughan Williams
* Max Richter
Ηχητική επεξεργασία: Νίκος Σαβοργινάκης
*Καρόλου Ντίκενς: Χριστουγενιάτικα διηγήματα
Μετάφραση: Μαρία Μπλάνα
Εκδόσεις Περισπωμένη
Αθήνα 2021