Η ψυχεδελική ροκ έκρηξη στο άλμπουμ με τίτλο «Everything Was Beautiful» των Spiritualized (μέρος πρώτο)
Το ξεχωριστό άλμπουμ «Everything Was Beautiful» των Spiritualized, ένα σύγχρονο ψυχεδελικό ροκ, θα παρουσιάσει και θα αναλύσει ο κριτικός μουσικής Θάνος Μαντζάνας σε δύο συνεχόμενες εκπομπές.
Το 1982 ο Jason Pierce σχημάτισε μαζί με τον συμμαθητή και φίλο του Peter Kember, πιο γνωστό ως Sonic Boom, τους Spacemen 3, ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της ανεξάρτητης βρετανικής σκηνής της δεκαετίας του ’80. Μετά την διάλυση τους το ’91 ο Jason Pierce (που πολύ συχνά χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο J. Spaceman) πήρε την θεματική και την παλέτα τους, έναν «διευρυμένο» νεοψυχεδελικό ήχο, και σχημάτισε τους πολυμελείς Spiritualized με μόνο πλέον συνθέτη, στιχουργό, ερμηνευτή και αδιαφιλονίκητο ηγέτη τον ίδιο.
Οι Spiritualized κέρδισαν τις εντυπώσεις ήδη με τον πρώτο δίσκο τους, το «Lazer Guided Melodies» του ’92. Ήταν όμως με το αριστουργηματικό τρίτο άλμπουμ τους, το «Ladies And Gentlemen We Are Floating Ιn Space» του ’97- μαζί με το «Loaded» των Primal Scream, από τα καλύτερα ψυχεδελικά αγγλικά άλμπουμ της δεκαετίας του ’90-, που καταξιώθηκαν. Μετά το «Ladies Αnd Gentlemen We Are Floating Ιn Space», οι Spiritualized συνέχισαν να κυκλοφορούν ενδιαφέροντες δίσκους παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας του Pierce, (που αργότερα ξεπεράστηκαν). Όμως ο ένατος κατά σειρά δίσκος τους που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο, τέσσερα χρόνια μετά τον προηγούμενο, είναι πολύ ωραιότερος και ενδιαφέρων.
Το «Everything Was Beautiful» συνεχίζει από εκεί ακριβώς που σταμάτησε το «Ladies And Gentlemen We Are Floating Ιn Space». Για άλλη μια φορά ο πενηνταεπτάχρονος πλέον Jason Pierce δίνει το δημιουργικό παρόν με τον μοναδικό τρόπο του: ένα συναρπαστικό αμάλγαμα ψυχεδέλειας, space rock, μεταλλαγμένων blues και οντολογικών gospel , μια εμπνευσμένη εργασία που δεν είχε δώσει εδώ και 25 ολόκληρα χρόνια.
Το άλμπουμ «Everything Was Beautiful» είναι μια πολύχρωμη, καλειδοσκοπική, ψυχεδελική ροκ έκρηξη του σήμερα, η οποία όμως θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και του χθες ή του αύριο. Ένα μικρό λαμπερό διαμάντι που ήρθε με την ανεξίτηλη σφραγίδα «διαχρονικό», ένας εκπληκτικός δίσκος από έναν μουσικό, ο οποίος ξέρει και μπορεί να ορίζει τι σημαίνει ροκ για εκείνον, αντί να καθορίζεται από τα στερεότυπα, όπως συμβαίνει στις μέρες μας με τους περισσότερους αυτού του ιδιώματος.
Κείμενα-Παραγωγή-Παρουσίαση: Θάνος Μαντζάνας