Georg Büchner, ”Βόυτσεκ” (μια τραγωδία της ταπεινής ζωής – ή μια σειρά γυναικοκτονιών στη Γερμανία του 19ου αιώνα) – [β’ μέρος]
”Εμείς οι φτωχοί – τα λεφτά, τα λεφτά! Άμα δεν έχεις λεφτά, τρέχα γύρευε την ηθική! Κι ύστερα, όλοι από σάρκα και αίμα είμαστε! Αλλά εμείς οι φτωχοί δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα, ούτε σε τούτο τον κόσμο ούτε και στον άλλο. Ακόμα και στον ουρανό απάνω, εμάς θα μας έβαζαν αγγαρεία στις βροντές.” – Georg Büchner, ”Woyzeck”
”Η ιδέα ότι, για τα περισσότερα ανθρώπινα πλάσματα, ακόμα και οι πιο ταπεινές χαρές και απολαύσεις είναι άπιαστο όνειρο, με γεμίζει πίκρα.” – από επιστολή του Georg Büchner στην οικογένειά του
Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ στο β’ μέρος για τον ”Βόυτσεκ” του Georg Büchner: αντλώντας το υλικό του από τα δικαστικά χρονικά των περιπτώσεων του στρατιώτη Γιόχαν Κρίστιαν Βόυτσεκ (1821), του υφαντεργάτη Γιόχαν Ντης (1830) και του καπνεργάτη Ντάνιελ Σμόλλιγκ (1817), που όλοι τους δολοφόνησαν τις γυναίκες με τις οποίες σχετίζονταν (”πρώιμες” υποθέσεις γυναικοκτονιών, εφιαλτικά επίκαιρες), ο Büchner τοποθετεί στο κέντρο της σκηνής τον (αντι)ήρωα Βόυτσεκ, σ’ ένα έργο-διαχρονικό σχόλιο πάνω στην ανθρώπινη κατάσταση και την τραγωδία της ύπαρξης: βιώνοντας την απαξίωση και τον εξευτελισμό στο στρατόπεδο όπου ζει και υπηρετεί, πρόσωπο κερματισμένο και βαθιά τραυματισμένο, προϊόν νοσηρών κοινωνικών συνθηκών, ο Βόυτσεκ, σε μια απόπειρα παρατοποθετημένης εξέγερσης, σκοτώνει τη γυναίκα που διατείνεται πως αγαπά, επειδή εκείνη τον απάτησε. Πλαισιώνουμε μουσικά με τραγούδια του Tom Waits από τον δίσκο ”Blood Money” (καρπό της συνεργασίας του με τον Robert Wilson για μια σκηνική παρουσίαση του ”Woyzeck”), των Nick Cave και Warren Ellis για μια ισλανδική θεατρική παραγωγή του ”Woyzeck” και με μίνιμαλ, ανησυχαστικά φωνητικά από συνθέσεις του György Ligeti.
Επιμέλεια ήχου: Επαμεινώνδας Φασιανός