Thomas De Quincey, ”Η Δολοφονία ως Μία εκ των Καλών Τεχνών” (β’ μέρος)
”Ο Τισιανός, θαρρώ, μα σίγουρα ο Ρούμπενς και πιθανώς ο Βαν Ντάυκ είχαν κανόνα να μην ασκούν ποτέ την τέχνη τους παρά μ’ επίσημο και μόνο ένδυμα – δαντελωτά μανικέτια, φενάκη μετά θυλάκου και διαμαντοκόλλητο ξίφος. Και ο κ. Ουίλλιαμς, σαν κατευθυνόταν προς καμιά σφαγή, φορούσε πάντοτε μαύρες μεταξωτές κάλτσες – ούτε και θά’ στεργε να υποβιβάσει ποτέ τη θέση του ως καλλιτέχνη, φορώντας ποτέ τίποτα ρούχα πρωινά.” – Thomas De Quincey, ”Η Δολοφονία ως Μία εκ των Καλών Τεχνών”
Τετάρτη 5/10/22, 22.30-23.00, Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ στο β΄μέρος για τον Thomas De Quincey και το ανορθόδοξο, σατιρικό δοκίμιό του, ”Η Δολοφονία ως Μία εκ των Καλών Τεχνών”: συγγραφέας από τους σπουδαιότερους του 19ου αι., (ένας “βικτωριανός Μπόρχες”, όπως έχει χαρακτηριστεί), έγραψε ιδιότυπα φιλολογικά και ιστορικά δοκίμια (με γνωστότερα ίσως τα πορτραίτα του των ποιητών Wordsworth και Coleridge), εδραίωσε όμως τη φήμη του με αυτό το κατάμαυρο, καυστικό δοκίμιο περί αισθητικής του… φόνου, ορμώμενος από τα πραγματικά περιστατικά της εγκληματικής καριέρας του John Williams, που ξεκλήρισε δυο οικογένειες στο Λονδίνο το 1811. Μουσική επένδυση από Britten, Richter, Scarlatti και Marc Bolan.
Συγγραφή / επιμέλεια κειμένων-παραγωγή-παρουσίαση: Ευαγγελία Κουλιζάκη.